Ve
Borcum Var…
Bin bir çeþit nimeti, ince ince süsleyen,
Kanýlmaz hazlar ile tada-hoþa borcum var…
Cansýz kemiði-eti, gece-gündüz besleyen,
Yaþamama vesile, suya-aþa borcum var…
Her þeyi fevkalâde, her þeyi birbirinden þýk,
Nimetler deryasýndan, kula düþen bir kaþýk.
Nasýl yansýrdý ruha, bunca renk, bunca ýþýk,
Güneþ denilen pile, göze-kaþa borcum var…
Rabbim istediðini, her lütfüne erdirir,
Cennetini bahþeder, Ýrem’den gül derdidir.
Geceye nur akýtýr, nice ibret gördürür,
Uykumdaki sebile, gize-düþe borcum var…
Türlü-türlü çiçeði, döllendiren sinektir,
Saptan-samandan kaymak, süt üreten inektir.
Kimisi temel gýda, kimisi de binektir,
Koyuna ata file, kurda-kuþa borcum var…
Olmasaydým ben eðer, Hak’tan böyle mücehhez,
Alamazdým þüphesiz, hayattan zerrece haz.
Her bir uzva bir deðil, bin ömürlük ecir az,
Aðza, dudaða dile, burna-diþe borcum var…
Yok olmaz ki hiç bir þey, var oldu mu bir kere,
Eklenir gider demek, bizim borçlar deftere.
Türlü rýzýk lütfeder, Rabbim bir damla tere,
Topraða kuma kile, daða-taþa borcum var…
Hangisini sayayým, almaz ki sayfa, liste,
Bükülür boynum hemen, borç denilen bahiste.
Kimi maddede-hâlde, kimi duyguda-histe,
Basit görünse bile, nice iþe borcum var…
Kalbim her halükârda, Müslüman Türkçe atar,
Bu diyarý yurt yapan canlar baðrýmda yatar.
Her köþesi yurduma, baþka bir deðer katar,
Uzak-yakin her ile Vana-Muþa borcum var…
Yaþamak bir vazife, Yaradan’ýn indinde,
Menzile giden yolu, arayan bulur dinde.
Bin bir hatýra saklar, günler ömür bendinde,
Demeden safa, çile, yaþa-baþa borcum var…
Veli BOSTANCI
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.