Sararmış…

Derler ki, çoktandýr, sevda baðýnda,
Bülbüller sükûtta, güller sararmýþ…
Çünkü hüküm süren, benlik çaðýnda,
Kalpleri aþk deðil, kibir sararmýþ…

Bakýnca bir kez, yârin gözüne,
Mâni olunur mu, yürek közüne.
Bin hazla düþünce, aþkýn izine,
Kavuþma ümidi, baþka sararmýþ…

Yol aldýkça sevda, lâkin zamanda,
Kaybolurmuþ izler, kara dumanda.
Solar da umutlar, vuslat umanda,
Bir rüyanýn seyri, sarpa sararmýþ…

Aþkýn bahar faslý, gelip geçince,
Güzün sarý yüzü, hüzün saçýnca,
Sevgili gitmekten, bahis açýnca,
Hicran yarasýný, zaman sararmýþ…

Muhabbet yurdunda, güneþ batýnca,
Felek aþk meyine, zehir katýnca,
Gecenin koynunda, yalnýz yatýnca,
Kollar yar yerine, derdi sararmýþ…

Kâbus belirince, vuslat düþünde,
Bin acý çaðlarmýþ, hicran yaþýnda,
Yalnýzlýk daðýnýn, bitmez kýþýnda,
Kararan yüzleri, gece sararmýþ…

Aþkýn tarifinden, vuslat vaki mi?
Deyip yâri saymýþ, sevgiyi kimi.
Lâkin haksiz yere, gönül hâkimi,
Bütün suçu toplar, yâre sararmýþ…

Veli BOSTANCI

Sosyal Medyada Paylaşın:

VeliBOSTANCI Åžiirleri

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.

En Çok Okunan Şiirleri

Kardeşim... Karadeniz Gibisin… Memleket Dediğin… Şelâle… Türkçe… Taksim… Arkadaş... Kahramanlar… Ne Zaman… Yandı Gönül…