Ve
Güneş…
Bilmem, nasýl söylesem, yok ki, benzerin, eþin,
O füsunkâr gözlerin, bin haz verir görene…
Ýnan ki, lütfü neyse, dünyamýza güneþin,
Seninki de o olur, vuslatýna erene…
Su yalancý dünyanýn, her þeyi yalan elbet,
Yok malýndan-mülkünden, hýrsýný alan elbet.
Yalnýz, sevgi ve nefret, hayattan kalan elbet,
Gönüllerde yeþeren, Ýremlerden köre ne?
Yürürüz gündüz gece, bahtýmýzýn izinde,
Dalarýz hülyalara, hissiyat denizinde.
Muhabbet ikliminin, baharýnda yazýnda,
Ne mutlu aþk baðýndan, gonca güller derene…
Deðse mest olur seven, yârin eli eline,
Bentler karþý duramaz, coþkun sevda seline.
Þarký olup düþünce, bir gün gönül teline,
Can kurban saçlarýný, yâr baðrýna serene…
Yar yoluna harcanan, ömürler heder olmaz,
Sevene, sevgilinin, hasreti keder olmaz.
Sevdayý emredenden, þahane kader olmaz,
Acýrým yar seveni, Mecnun diye yerene…
Rabbim, güzellikleri, sevgide derceylemiþ,
Ýnsanýn hamurunu, sevgiyle harceylemiþ,
Karþýlýksýz sevmeyi, herkese borceylemiþ,
Uyulmaz mý, kuluna, bunca nimet verene?
Veli BOSTANCI
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.