Elif

„Elif „ diye diye
baþladý birgün aþk ile h/ece


o ruh ki kavruldu kahve gözünde
efsunlar nice
tar umar kýzýl saçlarýnda açýlmaz peçe


O`ydu
sevda sunaðýnda beklenen
ilk ve son hece

nehirlerin gövdesinde
iner o ýssýz ince ece


çekilir aþk divanýna
gönül elpençe

o can ki
cananla biter
bekler son hece

düþsen hokkadan
“Elif, Elif” diye
bitecek nice gece




Sude Nur Haylazca

Sosyal Medyada Paylaşın: