Uzlet I

Su’yun Ateș’e Ç’aðrýsý



Uçurum aðzýmda açan ülkenin kayýp çocuklarýyýz!


I.


manayý içinde tutan yar(a) mevsimindeyiz
ben sana kanatlanan Ânka


II.


canpazarýnda Hasbiye Allah!
Lâ Mekân kavmiyiz!
kavmimize sadýk!

âh benim toprak yanýmý aðlayan
kaburgana yakýnlýðým
göðüsümde çýkan isyan!


III.


yoldaþlýðýmýz iðne, iplik zamana karþý
gül iþi iþliyoruz aþký
ve kuþlarý göðüs kafesimize


kapadýðýmýzda gözlerimizi
düþlerimizi karþýlayan tek gerçek; uzlet!

nârý dalýnda çatlamaya býrakan yara(da)nýn sabrýna amenna...

ateþin suya üșümesinde
içre vurgunluðumuz!



IV.



Dersim´im!
sen,
yanan baðrýma kývrýlan Munzur

daðlarýmda,
buram buram kekik kokusu sevdana merhabam!

sayki eþkýyaným,
saçlarýna uzayan ellerimde zaman ç’aðrýsý gece!


en güzel yurt
uçurumlarda açan anavatan kokum!
yaslanýp göðüne yandýðým
Kâf çýkmazýnda çatýk kaþlý Anadolum,
ülkem!



V.



âh uzaðý yakýn bakan yüreðim
dokunduðunda kanatlanýr yaramda kabuk
ufuk çizgisine uçar turnalar




VI.



"kün fe yekûn"

ilk elma ýsýrýðýnda dișinin diriliþ izi
ayaklarýnýn altýndan çekilen cennet
Âdemi kendine katan Havva


Züleyha kalbinde can kesiði
Yusuf güzelliði, sevda!

öze döndüren azap
Șem ile Pervane
Rahman ve Rahimden gelen
aþktýr yakan,
uyan!



VII.



dize gelip
ezcümleyle sana kurulan alfabem
yitik!
ki;
þiir,
Allah`ýn sözü peþinden koþturan!


ah gökyüzü sonsuzluðunda
kara gözlerimize düșen yýldýzlarýn ateþi
sen’ben açmazý
yanardað aðzýnda kanayan ateþe çiçeðin direniþi!


dil, içine kapanan sustalý
söze bilenen neþter
kabuk sarmalýnda büyüyen yara



VIII.



sorma,
üçüncü mühür en dibinde acýnýn
gözlerimizin g’ördüðünden fazlasý içimizin söküðünde
dünya yükü
kuș tüyü eksik kamburumuzda

..uyku kývrýmýnda
aramýza çekilen ismid sürmesi
kedere kýsmet

kayan yýldýzlarý topraða baðýșlayan O’dur
ve cesetlerimizi..

karýþýp eþleþmek
dokunmaktan öte sarýlmak

koynuna sýðýnan çocukluðum kadar masumdur aþk
uyan!



IX.



uz’dan
sen aydýn kardelen kalbime
az’dým
vuslatý kabirde
nazarý okunan duâydý gözlerin gözlerime
battýkça kirpiklerin öldürüyordun!


"kün fe yekûn"

Hasbiye Allah!

amin...



sude nur haylazca
Sosyal Medyada Paylaşın: