MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

peltek bir yalnızlık/dır Aşk
Yalnızlık Abidesi

peltek bir yalnızlık/dır Aşk









tek celsede kýrdým bedelsizce hükmedilmiþ ruhlarýn boynu bükük kalemini
dokunma ’aþk’ öl/ürüm. seni öldüreli çok oldu



sesimde sakinleþen deniz aþýrý ülkelerde saklý beni gösteren aynalar
kimliðimi tarif eden tek bir yelkenli girdaplar içinde
alabora olmuþ çýðlýklarým düþüyor çehremdeki gitmelerime
umut diye açtýðým perdeler yüzümün tam orta yerini ikiye bölüyor
yüzsüzlüðüne kapatýlan bir tülbentin þavký vuruyor
yüzüme karanlýk olan korkaklýðýma
korkaklýðýmý ise zifiri bir karanlýkla örterek
ölümle yüzleþtirdim
suçlularýmý güçlü ifadelerle örterek
hak ettiðim ölümden beratimi istiyorum
sadece adýma kýrýlsa kalemler yýrtarmýyým dar aðacýndan


karanlýðýn ardý sýra izlerimi gör artýk
aristokrat bir ferman olurken ölüm ilaným



bütün gece kaybolduðum kendimsiz bir rýhtýma gömülüyorum
ay alabildiðince maviliðe nikahlanmýþ,gelgitlerinde
dalgalar hovardaca vururken dalga kýranlara
suyun içinde yanan sönük bir ateþ dans ediyor
sessizliðin kömür dumanýyla tütsülenirken akþamlar
’Sen ve Sensizlik’eþlik ederken acý bir senfoniye
hiçbir kadeh þerefe kalkmýyor
hüzün fondip yapmýþ ruhumun aksa/yan tadýný
daha kaç masaya mezeliðim sefan olacak
oysa biliyorsun iþte
sus/malýyým sükûtun nabzý küfrederken yelkovana



muzdarip bir gecenin en bencil halinden düþüyorum sana
boynuma sarýlmýþ kördüðüm
sessiz gemilerin çýrpýnýþý geliyor can havliyle
yüreðinde ki kefensiz mezarýn sahibi olmak varmýþ
ömrüme kestiðin biletler çelik yeleðe çakýlan bir kurþun misali
soluksuz býrakýyor çehremdeki sensizliði.
uðraþma aþk çoktan kýrdým kalemini
kan gibi damlar mürekkebin temeli olmayan sevdana



gecenin kýrýlma noktasýnda rotasýz sessiz bir gemi
yolu uzat ve getirme ömrümün son saniyesini
banketli yokuþlarýn ayrýlýðýna geç kal
ruhunu eksiltmeyen kaç ölüm var ki
yüzüne morlarýn siyahý inmeyen
ruhunun mütevazý yanýnýn köleliðe dönüþen zenginliði
çulsuz bir ben geçer ölümün fakirliðinden içimde öldürecek birþey býrakmadýn
en aðýr cezayý biçiyorsun adý öl/üm


kalbim þimdi bir sokak çocuðu, kimsesizler mezarlýðýnda su satýyor
aðlanacak bir aþkýn kýyýsýna vururken gözlerim
kalbime iþleyen ölüm çocukluðuma ihbar ediyor
az kullandýðým zamanlarý
yaþanýlacak çok þey var

sahi ben ölümüyüm
sahi saat kaç ; yelkovanýn akrebe küfrettiði vakit


aþk/ýn adý peltek bir yalnýzlýktýr
nar rengi þarap,çiçeði ise kýrýldýðý yerden mest oluyor
dilde sende/lenmiþ bir ben varken


yalnýzlýk abidesi 28 temmuz 2010 16:02
Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.