Soysuz’a…

Sýrtýmý dönüpte, gitsem rahatça,
Soysuz hançerini batýrýr mý ki…?
Yoksa dönüp bana bakýp küstahça,
Dilinde zehirle saldýrýr mý ki…?

Toplumda rahatça gezmek dururken,
Tedbir mi almalý benle yürürken,
Ýçimde her nifak bir bir kururken,
Kabuklu yarayý kaldýrýr mý ki…?

Söyleyecek sözde yok ise kastýn,
Sormazlar mý nasýl zehirler kustun,
Düþmana gerek yok bu ise dostun,
Öldürsem cezayý yazdýrýr mý ki…?

Memleketim derim, silker omzunu
Yaðcýlýkla bulur, her gün yolunu
Zamanýnda kýrmaz isen kolunu,
Bu saatten sonra kýrdýrýr mý ki…?

Her þartta sadece kazanmak para,
Ýdeali yoktur, batar kumara,
Þýrýngayý þahsiyetsiz damara
Alkolle doldurup batýrýr mý ki…?

Türküm, çalýþkaným, doðruyum derken,
Ekilen tohumlar büyümez erken,
En büyük ülkümü öz de çizerken,
Özümden özümü saptýrýr mý ki…?

Mayasý kahpelik yoðrulmuþ kinle,
Alaka kuramaz, irfanla din’le,
Sen çiçek toplayýp sunsan sevginle,
Hart diye dibinden koparýr mý ki…?

Ana belki bilir, baba ne bilmez,
Büyüðünü saymaz, küçüðü sevmez,
Her þey ölür ama soysuzluk ölmez,
Kendini pazarda sattýrýr mý ki…?

Soyu sopu olsa soysuz denmezdi,
O zaman doðrudan asla dönmezdi,
Ateþleri yakar, çerað sönmezdi,
Ýçimizde ýþýk yandýrýr mý ki…?

26.01.2008
Necati ÞÝMÞEK
Ankara

Sosyal Medyada Paylaşın: