Gel de Geleyim..

Aðustos ayýnda günün yaktýðý
Yapraklar misali sol de solayým.
Ceylan gözlerinin ufka baktýðý
Çýktýðýn tepeye gel de geleyim.

Gürleyerek akan nehir yataðý
Çamýn boy verdiði gönül otaðý
Koca düz ovada kalan bataðý
Has gül bahçeleri kýl de kýlayým.

Sevgiyle çatýlan hilal kaþýný
Ortadan bölünen sabýr taþýný
Vara yoða akan billur yaþýný
Gönlünü mendil yap sil de sileyim.

Konuþurken beni anan dudaklar
Manalý bakýþlar ah neler saklar
Aklýma geldikçe baþlar yasaklar
Gizli sýrlarýmý bil de bileyim.

Güldüðünde güle dönen yüzünü
Sevdalarý yaran, bölen gözünü
Gönlüme çaktýðýn sevda sözünü
Kalbimi ortadan dil de dileyim

Sallarým kolumu tutulmaz boþluk
Katran karasýna döner her kuþluk
Yüzünde tebessüm gönülde hoþluk
Yüzüne baktýkça gül de güleyim.

Yazamam ömür’ün her bir anýný
Boþ yere dökemem aþkýn kanýný
Ýstiyorsan ömrün kalan yanýný
Bu aþkýn uðruna öl de öleyim.

01.03.2010
Necati ÞÝMÞEK
Ankara
Sosyal Medyada Paylaşın: