KARŞIYAKA GÖRÜNDÜ RESİMLERDEN
KARÞIYAKA GÖRÜNDÜ RESÝMLERDEN
Açýlýnca eski sandýklar
Köþeleri yýrtýk yer yer paslý
Kâh yaslý kâh þen kahkahalý yüzler
Dökülüverdi özlemlere.
Kimler geldi kimler geçti o günlerden.
Karþýyaka göründü resimlerden.
Issýz sokakta sadece
Dedem ve iki küçük kýz.
Sýmsýcaktý minik eller
Yýllar saklýydý sývasýz duvarlarda
Renkler silindi aniden
Ahþap pencereye gizlenmiþ
Siyah beyazdý anýlar
Yarým asýr ayaklar altýnda
Sokak ortasýnda çocukluðumuz.
Saçýmdaki kurdele, okul önlüðüm beyaz yakam
Güneþe direnen bakýþlarým
Gülmeye özenen yanaklarýmla
Asýlýyordum dedeme.
Diðer elinden ablam tutuyor
Zamaný dondurup gözlerinde
Bu günlere yolluyor bakýþlarýný.
Kabuklarýný yolduðumuz
Gövdesine adýmýzý kazýdýðýmýz
Saklambaç oyununda saklandýðýmýz
Bazen yasaklandýðýmýz
Bütün heybetine raðmen
Mahzun o koca çýnar.
Yaný baþýnda uzayýp giden söðüt aðacý.
Cýlýz dallarýna raðmen özgür.
Resimlerden göründü Karþýyaka
Munzur bir gülümseme
Dudaklara getirdi maziyi
Oyuncaklar çamurlu ellerde þekillendi
Dillendi çilli horoz
Yapýlýr mý þimdi bu bana
Bu nasýl bir þaka
Çok özledim çok
Nerdesin Karþýyaka?
Þerife Çýnar
20.11.2009 saat 24.00
Karþýyaka/ Ýzmir
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.