Oyunbaz Düşlerin Yorgunu (Behire…)

Eðri eðri düþüyor yaðmurlar bu gece üzerine
Kir toplarcasýna þeffaflaþtý erguvan mevsimlerin
Yaðmurlar alnýn terini görmüyorlar mý Behire?
Ürkek ürkek düþüyorlar, nihan gözlerine.


Dudaklarýndan bir dalga yoksunluðu geçiyor denizlerime
Her biri mavi, her biri yeþil oluyor tenin deðince
Uzun boylu, hafif ela gözlü nice Bekil eðiliyor önünde
Ama hiç biri anlamýyor, anlayamýyorlar seni Behire


Canlý nikotinler arttýrýyor sana olan baðlýlýðýmý
Var mý ki dünyada böyle kederli bir ölüm?
Bir figaným söner, bir günahým baþlar
Ne’yleyim sensiz ýþýl ýþýl yanan geceleri?
Yalnýzlýðýma koskocaman oturan kentleri?


Belki ölmüþtür senin de baban
Belki küçük bir kýz çocuðu kadar annesindir artýk
Belki yüzlerce kýzýn,
Belki yüzlerce oðlun kalmýþtýr gözlerinde
Ondandýr belki bu siyah gecelere yoldaþlýðýn
Ondandýr bu yürek aðrýn.



Adýn bir kurþun gibi Behire
Tanrýsal düþler koyuyor ceplerime.





Narkozsuz çalamam gözlerini
Gözlerin ki,
Gözlerime deðince
Aptallaþýyor sevmelerim
Eriþilmedik gözbebeklerin var senin Behire.


Bir gecelik uykusuzluðuna al beni Behire
O mor gülümsemenden, bir eflatunluk hüzün ver
selvi aðaçlarýndan korkuyorsun gibi Behire
Bende ise kaç yüz yýllýk yýkýlmayan gözlerin var
Uyan artýk,
Uyan güzeller güzeli Behire
Sende de kalan, bir avuç siyah gece var.


Yýkýyorum mabedini ve sokaklar boþ
Bir türlü bulamýyorum seni
Kim bilir kaç Bekil arýyor o mahur gözlerini?
turkuaz rengi bakýþlarýnda,
Kim bilir hangi gecenin sabahýnda üþüyorsun Behire?


Eline tutuþturulan, bir lâl yalnýzlýðýn var senin Behire
Tüm nâif kadýnlardan geçmiþçesine,
Bir martý kahkahasý kadar üstünlüðün var


Derdine yandýðýmý öðrensin þimdi öksüz yýldýzlar
Bu koskocaman gökkuþaðýnýn her köþesinde,
Sana muhtaçlýðýmý anlasýnlar



Pervazlaþan aþkýnla büyüdü artýk kuþlar
Onlar bile aþkýnýn oyunbazlýðýndan muþtular.





Sen hâlâ unutulmuþ menekþeleri kokla Behire
Benim avucumun içinde tuttuðum,
Her mevsimlik açan erguvan düþlerim var.