Bir bardak kaynar suyu tek yudumda içmiþ gibi
Öylesi bir ateþ yakar göðüs kafesimi
Döner dururum yattýðým yerde, geçmek yerine
Daha da alevlenir közleri derinlerde…
Sesini duymasam da, bir heyecan kaplar yüreðimi
Nazlý-nazlý salýnan söðüt dallarýnýn meltemle titreþtiði gibi
Þakacý rüzgârlarýn getirdiði gülüþünle uyanýr içimdeki senli umutlar
Her sabah sana koþarým uyandýrmamak için ayakuçlarýma basarak
Ýlk seni selamlamak isterim, uyku mahmuru gözlerimle konuþarak…
Belki de oldum olasý bu denli içten bir sevginin özlemiydi düþlediðim
Bütün dengelerimi alt üst eden, böylesine vazgeçilmezim oluþun
Akan sel sularý gibiydim senden önce, durulmaya çalýþtýkça hýrçýnlaþtým
Sense maðrur bir kaya oldun, ben arsýz dalgalar misali eteklerine tutundum…
Ben küçüldükçe sen büyüdün, sen büyüdükçe ben kayboldum
Yüreðinde hiç izim kaldý mý bilmiyorum?
Þimdi gözlerinde sonu olmayan bir yolculuða çýkýyorum
Eðer hissettiklerimin adý aþk’sa, ilk ve son yapraðýma sen’i yazdým
Ve seni böyle yaþamak istiyorum…
Hatice AK/22.07.2010
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.