Sen İlk Gidişinle Yok Etmiştin Kendini…

Sen Ýlk Gidiþinle Yok Etmiþtin Kendini…

Sinsi kinleri, kýrgýnlýklarý,
kýskançlýklarý, içinde saklamaktý,
belki de,
iç dünyanýn,
gözlerine vurduðu iþaretler,
BAKIÞLARI DELÝYORDU SANKÝ…

Ve,
dýþa vuran pervasýzlýk,
ar dýþlanmasýydý sanki…

Sadece yürek utanýyordu,
sevdim dediðin tutunuþun,
yerden yere vuruluþundan…

Aþk,
nankörlüðü sevmez,
sevgi riyaya dayanamaz.
Yalnýz býrakýp gittiðini sanan,
sadece,
yalnýzlýk çamurunda çýrpýnýrken,
kimliðinin dýþýndadýr feryatlarý…

Sevdim seni,
geriye dönmene de,
dönememene de tahammülüm yok…

Býrakýp gitmelerin, bir zincir,
kaç kez gittin,
kaç kez geri geleceðini zannettin…
SEN ÝLK GÝDÝÞÝNLE YOK ETMÝÞTÝN KENDÝNÝ…

Son görüntünün gözlerimde ne kadar kaldýðýný biliyor musun?

Sana aratmazsam kendimi namerdim…

Yýllarca sevgi doldurdum ceplerine,
yüreðine…

Daha ne yapaydým,
karayaðýz deðilim ya… Sevgide…
Sevecenimsi bir ses bu sevgide…
Sinsi kinlerin dýþýnda…

Mustafa Yýlmaz
(Ýzmir __ Çandarlý)
Sosyal Medyada Paylaşın: