Etme yar! Gururdu, kelamlarýma tüm ‘’git’’leri ünlem yapan. Git diyen dilimin zehrini katýp damarlarýna Varlýðýma olan sevdaný, cansýz koma yokluðumda…
Etme yar! Öfkeydi, dudaklarýma tüm ‘’gelme’’leri sýralayan. Gelme diyen dudaklarýmýn yalanýný katýp inançlarýna Bize hak vuslatlarý, yabancý sarýlýþlarla harama bulama…
Etme yar! Sensiz koma beni piþmanlýklar ortasýnda Yerlere serdiðim gururumun üzerine bir adým gel Bir adým gel, bin adým gittiðin o yollardan…
Etme yar! Gönlüm yangýn, gönlüm toz duman Kelamlarým sus pus, dilim lal Dudaklarým kilitli dönüþüne kadar… Sosyal Medyada Paylaşın:
Zayi Mavi Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.