Çakma sevgilere etme itibar!
Aþkýnýn harý benim, gerisi vuvuzela.
Daðlarýn çakalý, kurdu, iti var;
Her güzelin gönlünde yiðidi var,
Kalbinin eri benim, gerisi vuvuzela.
Narkozlu laflar, uyuþturmasýn yâr!
Açarsýn baþýna püsküllü bela.
Yaz ayýnda yaðar baþýna kar,
Ýçi boþ davulun sesi çok çýkar;
Ruhunun zarý benim, gerisi vuvuzela.
Hakiki ipek ile bedenini sar,
Çin mallarýna okudum sela.
Aslan dururken, kediler koþar,
Bülbül sustukça, kargalar coþar;
Baðýnýn piri benim, gerisi vuvuzela.
Her þekle girene olma giriftar!
Rengi deðiþir, mavi, yeþil, ela.
Hangi safý tutsan, olur taraftar;
Sanýrsýn ezelden beri kafadar;
Alnýnýn teri benim, gerisi vuvuzela.
Devir deðiþti, nerde haya, ar?
Sanal þakþaklarla kesilir kurdela.
Çok sürmez, ihanet akdi bozar;
Kararan haneler, farz et ki mezar;
Vefanýn yeri benim, gerisi vuvuzela.
Ferhat’ça övünür, daðlarý kazar;
Mecnun’ca dövünür, yayar vaveyla.
Er meydanýna çýkýnca, tozar;
Balonun havasý iner, azar azar
Gözünün feri benim, gerisi vuvuzela.
Aðzý olan konuþur, yazar;
Bal akar dilinden, arý dersin evvela.
Berdi yýlaný gibi zehrini sýzar,
Özünü sorunca, tepinir-kýzar;
Ömrünün kârý benim, gerisi vuvuzela.
Organik sevdana etme intizar!
Ýt ürür, kervan yürür mesela.
Sadede gelelim, yoksa söz uzar;
Her gülene meyledip, atma zar!
Sana en beri benim, gerisi vuvuzela.
13.07.2010
Muhittin Alaca