Vardýr herkesin bir arabasý
Merak etme binersin sende bir gün
Lakin bindiðini belki göremeyebilirsin
Ama tüm sevdiklerin görürler…
Hatýrla sevdiklerini arabalarýna
Nasýl da gözyaþlarýnla bindirdiðini…
Nasýl da giderken ardýndan su döktüðünü
Ki susuz gitmez o araba
Korkma, paran olsa da olmasa da
Sýraný bekle yeter ki/ bineceksin sende…
Hem sana ait olanlar da seninle gelecekler
Gelmeliler, öyledir bu hayatýn veraseti
Ama sen/ bir seni götüreceksin ki
Artýk yolda kalýr mýsýn, kalmaz mýsýn?
(bilinmez...)
b.i.t.t.i.
(neden bu þiir yarým yamalak kaldý diye sorarsan eðer. Bana bu hayatta tam olan bir þeyi söyleyin, söz size tamamlayacaðým bu þiiri… bir de çok tanýmasam da eserlerimi okuyan sizleri, bilin ki harflerden gözlerinize, gözlerinizden yüreðinize girmeyi ve orada daima kalmayý nasýl da hayal ediyorum.)
EMRE ONBEY (sizden biri)