Yüce ki ne yüce Allah, Ermez ondaki güce akýl, sýr. Var her iþinde bir hikmet, Var bin hayýr.
Ýhsaný, Su, Ekmek, Süt, yumurta, et; Türlü türlü nebat, Binbir tat... Aðýzlara þeker, bal, Nefislere helal. Yeter ki Alýnteriyle hak et, Ýsrafa kaçmadan tüket...
Yüce ki ne yüce Allah, Ermez ondaki güce akýl sýr. Vardýr verdiðinde bir, Vermediðinde bin hayýr... Kim ister, Þeker ya da kanser? Aðzýnýn tadýný bozmasýn sakýn ülser, Vermesin Mevla’m kimseye asabiyet, Ya da baþka bir dert !
Kim ister, Yangýn, deprem Ya da baþka bir afet? Gel, ey kâmil insan, Verdiklerine deðil, Daha çok vermediklerine þükret!
Ey Rabbim, Þükürler olsun, Bahþetmiþsin bedenime saðlýk afiyet, Var mý dünyada ondan daha büyük nimet!
Gözüm yok, Ver dileyene dünya malýný, Dilediði kadar. Ver dileyene eþ ,oðul, kýz ya da baþka bir saadet... Ýstemem ben, Ne para pul, Ne makam, ne þan þöhret; Ne de baþka bir musibet...
Allah’ým, Boyumdan büyük günahlarým var benim de elbet, Önce onlarý affet! Ýnsaným ve muhtacým, Dileðimi sorarsan þayet, -Asýl muradým Cennet. Yani üç günlük bu dünya deðil, bütün ahret! Dileyen herkese de nasip et!
Necip Zeybek
Sosyal Medyada Paylaşın:
NecipZeybek Çöreotu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.