Yoruldum sensizlik yokuþunu týrmanmaktan, Dizlerimdeki can, beni terk edeli çok oldu. Tekliyor artýk yorgun yüreðim. Sanki hiç ciðerlerime gitmiyor aldýðým nefesim.
Boðuyor beni bu sensizlik, Kendimi deniz kýyýsýnda, dalgýn dalgýn bakarken buluyorum. Yüzüme sýçrayan damlalar gözyaþlarýma karýþýveriyor, Martýlar sanki yüreðimin dili,çýðlýklarý göðü yýrtýyor.
Derken uzaktan bir gemi geçiyor, Denizin bunca aðýrlýðý, zorlanmadan nasýl kaldýrdýðýný düþünüyorum. Yine yüreðim geliyor aklýma, kahroluyorum. SENSÝZLÝÐÝN AÐIRLIÐI’ný taþýyamadý ya Onu söküp atmak istiyorum.
Son günlerde caným çok sýkkýn, kalemim iki kelimeyi bir araya getiremez oldu. Dilim tam cümlelerden habersiz kekelemekte sensizliði. Ne kalemim yazýyor sensizliði ne de dilim söylemeye cesaret edebiliyor.
Son günlerde yaðmurlar baþladý buralarda, Sanki senden arta kalanlarý silip süpermeye çalýþýyormuþ gibi. Durmadan azalmadan ,sicim sicim yaðdý yaðmur. Belki kaldýrýmdan sildi yaðmur ayak izlerini, Ya yüreðimdeki senden kalan sana ait izleri?
Unutulmak bu kadar mý acýtýr insaný? Ey sevgili sil yüreðimden akan kaný! Avuçlarýmda artýk yüreðim söküp aldým, Binlerce kez öldüm çünkü sensiz kaldým. Rahat mýsýn þimdi gittiðin yerde? Avuçlarýmda hala yüreðim kaným yerlerde.
Sessiz Peri
Sosyal Medyada Paylaşın:
Sessiz Peri (S.Yılmaz) Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.