AVAZ

ne olduðunu anlamadan, hunharca
zehirli, dev bir örümceðin aðýna düþürülmüþlerdi
gökten, mýzrak gibi iniyordu ateþ yaðmurlarý
artýk, ne geçmiþ ne de gelecek vardý
cayýr cayýr yanarken, boðuk sesiyle inliyordu Bosna
duyuramýyordu/ duymuyorlardý sesini

ayaklar altýnda çiðnenen
topraklar üzerinde, insan sebilliði
üst üste / yýðýn yýðýn, bitiþik nizam
bu bir yazgý deðildi
Hitlerin öðrettiði oyunu
þimdi sýrp kasaplarý oynuyordu barbarca

kýrmýzýya akýyordu yarýnlar
ve hoyratça basýp geçiyordu ayaklar

hayvanlaþmýþ yaratýklar, açlýkla böðürüp
zevkle geviþ getirirken insan etiyle
zehir akýyordu salyalarýndan
acý, en karasýný resmederken üzerinde
d ü n y a susuyordu !

keder dalgalarýyla batýp çýkarken onlar
üç maymundan ibaretti ortadakiler

ve onlar avaz avaz sessizlikte
yasýný tutamadýklarýna
kefen biçip çiçekli çarþaflarýndan
gecede, gizlice saf tuttular
öksüz, yetim ve yoksundular…

onca zaman geçti aradan
nereye basarlarsa bassýn ayaklar
çýðlýklar, kan ve ölüm kokusu geliyor topraktan
Çarþibaþýnda, yorgun yaþlý çocuklar, hâlâ anne yüzü aramaktalar…

Hadiye Kaptan


Bosna / 20 haziran 2010
Çarþi baþý: Bosna’da merkez semt

(c) Bu þiirin her türlü telif hakký þairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.




Sosyal Medyada Paylaşın: