MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

DARBESİ ÖLÜM OLUR, SON VURUŞLARIN !...
mürsel emre doğan

DARBESİ ÖLÜM OLUR, SON VURUŞLARIN !...



Nasýl Yaktýðýna !...

Vefasýzlýðýna; boþlukta savrulan sessiz bir aðýt...



Dur; neler çektiðimi,bir anlatayým sana !
Yollar senindir zaten; engel olmam, gidersin.
Sitemlerim hüznümü ,yakýn etsin ruhuna,
Son sözlerini bana, iþte o an söylersin.

Dur;neler çektiðimi,bir anlatayým sana !
Belki gözyaþlarýma sen de eþlik edersin,
Yollar senindir zaten; engel olmam, gidersin.


Anlatayým, senin de canýn acýsýn biraz!
Ben yandým ateþlerde biraz olsun sen de yan!
Suskunluða yenildim dilde matemdir niyaz.
Bu nasýl bir yaradýr, için için kanayan!

Anlatayým ,senin de canýn acýsýn biraz!
Piþmanlýðýn sel gibi aksýn damarlarýndan,
Ben yandým ateþlerde biraz olsun sen de yan!


Sonsuzluða uzanan bir ummandý bu sevda,
Hani bir gün kalbimi, yüreðine açmýþtým.
Benim için sadece sen vardýn bu dünyada.
Sonra benzim sararmýþ utanarak kaçmýþtým.

Sonsuzluða uzanan bir ummandý bu sevda,
O gün hüzünlerimi sokaklara saçmýþtým,
Hani bir gün kalbimi, yüreðine açmýþtým.


Hatýrla; fýrtýnalý, bulanýk bir havaydý.
Elimi uzatmýþtým, belki tutarsýn diye.
Gözlerin tam karþýmda acýmasýz bir yaydý!
Kederlere direndim içimde varsýn diye.

Hatýrla; fýrtýnalý, bulanýk bir havaydý.
Umutla beklemiþtim sevgin de sarsýn diye,
Elimi uzatmýþtým, belki tutarsýn diye.


Yaðmurun saðanaða dönüþtüðü zamandý,
Býkmadan, yorulmadan ne koþmuþtum peþinden!
Eskimedi hiçbir þey,sanki bugün yaþandý,
Ýçin sýzlamadý mý; insafsýz yakýþýndan!

Yaðmurun saðanaða dönüþtüðü zamandý,
Paramparça olmuþtum inciten bakýþýndan,
Býkmadan, yorulmadan ne koþmuþtum peþinden!


Yazýk ki, aldýrmadan uzaklaþtýn öylece!
Efkârým alevlendi, kora döndü koynumda.
Tutunduðum son dal da kopuverdi böylece,
Hayaller de gidince, hüsran kaldý yanýmda.

Yazýk ki aldýrmadan uzaklaþtýn öylece!
Feryadým zincir gibi halkalandý boynumda,
Efkârým alevlendi, kora döndü koynumda!


Anlasaydýn umudu, önüne serdiðimi,
Býrakýr mýydýn beni yolcusuz duraklara!
Bilseydin geceleri, kabuslar gördüðümü,
Düþürür müydün yine, bu dipsiz tuzaklara!

Anlasaydýn umudu, önüne serdiðimi,
Emanet eder miydin karanlýk ufuklara,
Býrakýr mýydýn beni yolcusuz duraklara!


Hangi yürek bendini, benim kadar yýkar ki!
Bilemedin kendimi, nasýl tükettiðimi.
Hangi acý; bedeni ,böyle derin yakar ki !
Yalnýzca ben bilirim, eriyip bittiðimi.

Hangi yürek bendini, benim kadar yýkar ki!
Bir gün duyarsýn burdan, sessizce gittiðimi,
Bilemedin kendimi, nasýl tükettiðimi!


Haydi, çek ipimi de kurtulayým bu candan!
Darbesi ölüm olur, elbet son vuruþlarýn!
Farkým yoktu ki zaten, topraklarda yatandan,
Sýrtýmda aðýrlýðý var bütün yokuþlarýn.

Haydi, çek ipimi de kurtulayým bu candan!
Yavaþça öldürmesin, kaygýsýz duruþlarýn,
Darbesi ölüm olur, elbet son vuruþlarýn!





…………………....….........……mürsel emre doðan…Haziran,2010,Ýstanbul..Sancaktepe

Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.