AŞK DEDİĞİN...

Aþk dediðin:

Susmaktýr ey sevgili!
Gözyaþlarýnýn aðýtlarý bastýrmasýdýr.
Ses kýsýklýðýdýr,gecenin karanlýðýnda.
Hýçkýrmaktýr sahipsiz umutlara.
Tüm dizeleri sana baðlamaktýr.
Öylece uzaklara dalmaktýr...

Aþk dediðin:

Beklemektir ey sevgili!
Gelmeyeceðini bile bile beklemektir.
Gözün hep yollarda olmasýdýr.
Halsizce uzaklarý seyretmektir.
Ellerin sürekli açýk kalmasýdýr.
Bir tarafýn hep yarým olmasýdýr.
Çaresizliðin yansýmasýdýr...

Aþk dediðin:

Çöldür ey sevgili!
Yanmaktýr bir sevda için
’Mecnun’ olmaktýr bir yüreðe
Diyar diyar gezmektir.
’Leyla’ olmaktýr bedenden öte
Sýzlamaktýr hüzünlüce
Kavuþamamaktýr...

Aþk dediðin:

Gecedir ey sevgili!
Karanlýða bürünmektir.
Geceyi sana yazmaktýr.
Karanlýða siyah katmaktýr.
Gecenin bir yarýsý saçlara ak düþürmektir.
Yokluðunla uyumaktýr.
Hasretinle uyanmaktýr...

Aþk dediðin:

Yanmaktýr ey sevgili!
’Kerem’ gibi alev almaktýr.
’Aslý’nýn’ aslýna aþýk olmaktýr.
Dualar okumaktýr bir gelinliðe
Açýlmayan her düðmede kývýlcýmdýr.
Ah çekmektir.
Son nefeste kavrulup kül olmaktýr.
Saçlara bulaþan kývýlcýmdýr.
Ýki aþýðýn ayný sevda için yanmasýdýr...

Aþk dediðin:

Balýklý gölde balýk avlamaktýr ey sevgili!
Yasak olduðu için güzeldir.
Odun olmaktýr ateþe
Sorgusuzca sýðýnmaktýr.
’Ýbrahim’ gibi ateþi beklemektir.
Karýnca misali
Bir damla suyla yol almaktýr.
Hakka,taraf olmaktýr...

Aþk dediðin:

Eylüldür ey sevgili!
Yapraklarýn yere düþmesidir.
Umutlarýn yok olmasýdýr.
Toprak aðlarken hýçkýrmaktýr.
Yalnýz kalmaktýr.
Gömülmektir Eylül’ün hüznüne
Aylardan Eylüldür.
Günlerden Cuma...

Aþk dediðin:

Boya sandýðýdýr ey sevgili!
Küçücük bir yürektir.
’Boyuyalým abi’ boyuyalým sözüdür.
Her fýrçada kirlenmektir.
Avuçlarýn soðuktan buz tutmasýdýr.
Bir kuru ekmek parasýdýr...

Aþk dediðin:

Kaderdir ey sevgili!
Nasip demektir.
Ýnþaat misalidir.
Çalýþan iþçinin göçük altýnda kalmasýdýr.
Hem yapmaktýr,hem yok olmaktýr.
Çaresizliktir.
Mecbur olmaktýr...

Aþk dediðin:

Aðlamaktýr ey sevgili!
’Yakup’ (a.s) gibi aðlamaktýr.
Kör etmektir o gözleri
Kanlý bir gömlektir.
Ve bir kokuya hasret kalmaktýr.
Kuyuya atýlmaktýr.
köle olmaktýr.
Ýftira yemektir.
Zindandýr
Mýsýra sultan olmaktýr...

Aþk dediðin:

Ölmektir ey sevgili!
Musalla taþýna gülerek uzanmaktýr.
Cesedin mezara alýþamamasýdýr.
Topraðýn yüreðe birikmesidir.
Sahipsiz bir mezardýr.
Ne geleni var, ne gideni
Kuru bir ottur bekçisi
Kimsesizler mezarlýðýna gömülmektir.
Gelirsin diye
Seni beklemektir...


’Aþk dediðin sana göre neyse...’


MEHMET ÖZMEN (20.03.2010)
Sosyal Medyada Paylaşın: