YEMENDE AŞK...

Ahmet ile Mehmetindir bu þiir
Bir aþka aðýttýr
Ahmet,Fatmayý çocukluktan beri severdi
Gözü Fatmadan baþkasýný görmezdi
Ahmet,fakir bir ailenin yetim çocuðu idi
Ama;Fatmayý adam gibi sevmiþti
Mehmette Ahmet’in çocukluk arkadaþý idi
Ýki yiðit nam saldý kasabada
Aradan uzun yýllar geçti
Ama;bu yýllar yorgun ve meþakkatli yýllardý
Caný gibi sevdikleri devleti zor durumdaydý
Parçalanmaya yüz tutmuþtu
Bütün dünya kin kusuyordu Osmanlýya
Yemenin,Kabenin,iþkal edileceði söylendi
Durur mu bu iki yiðit
Hemen askerlik baþvurusunda bulundular
Fatma Ahmet’in askerlik baþ vurusu yaptýðýný duydu
Haberi alýr almaz yüreði sýzladý
Gidiyordu Ahmet
Bir daha geri gelmezse Ahmet
Ne yapardý Fatma
Ahmet haber yolladý köyün delisiyle
Her zamanki gibi nehrin kenarýnda buluþacaklardý
Ahmet aðýr aðýr geliyordu
Yüzünde hüzün vardý
Fatmaya yaklaþtý
Göz göze geldi iki sevgili o an
Fatma:Ahmet gitmesen
Ahmet:Olur mu gülüm
Hz.Peygamberin mezarýný yýkacaklarmýþ
Kabeye haç asacaklarmýþ
Nasýl bakarým köylünün yüzüne
Ne derim ben Hz.Peygambere
Yavrularmýza ne derim Fatma
Ayrýlýk vakti gelmiþti
Dokunamadý Ahmet Fatmaya
Fatma çok aðladý
Nehire akýttý göz yaþlarýný
Ahmet gidiyordu
Çünkü;vatan borcu namus borcu idi...



Ahmet ile Mehmet yola çýktýlar
Ahmet’in göðsünde Fatma’nýn mavi yazmasý vardý
Bu gidiþ vefaydý
Hz. Peygambere hürmet ve saygýydý
Aylardan Aðustos
Güneþ Yemen çölünü yakýyor
Beþ bin müslüman Türk çocuðu yollara düþmüþtü
Bu ne büyük acýydý Allahým
Mýsýra vardýklarýnda sayýlarý üç bine düþtü
Ýki bin Müslüman Türk çocuðu þehit oldu
Sularý yoktu kýnalý kuzularýn
Çöl sýcaðý ciðerlerini yakýyordu
Güneþ bile aðlýyordu bu çileye
Sarýkamýþýn donduran ayazýna inat
Bu sefer yanýyordu Mehmetçik
Çarýklar eski
Yemek yok
Su yok
Yakýyordu yemen çölü Mehmetçiði
Yýðýlýyordu gencecik bedenler kumlara
Herkez bir yana savrulmuþtu
Yemen aðlýyordu Müslüman Türk çocuklarýna
Açlýk
Sefalet
Hakkaniyet
Vefa
Hepsi yemende yazýlýyordu tarihe
Ahmet ile Mehmet yorgun düþmüþtü
Mehmet’in adýmlarý aðýrlaþtý
Yürüyemiyordu Mehmet
Dayan diyordu Ahmet az kaldý
Ýnsanlýk aðlýyordu bu manzaraya
Ahmet Mehmeti sýrtýna aldý
Kilo metrelerce gittiler
En sonunda karargaha geldiler
Yorgun ,bitkin bir vaziyette
Ahmet, Mehmet ile ilgileniyor hadi kardeþim diyordu
Fatma ise Anadoluda çaresizdi
Ahmetten haber alamýyordu
Ne kadar çok sevmiþti Ahmet’i
Günler geçiyor,hasret katmerleniyordu
Ýki yiðit;Ahmet ile Mehmet
Yemende çarpýþýyor
Düþman kuvvetlerini yok ediyordu
Çünkü;bu bir milletin davasýydý
Bu savaþ kazanýlmalýydý
Bir gece Ýngiliz kuvvetleri ‘’kasrik’i’’ bombaladý
Ahmet kasrikte görev yapýyordu
Mehmet haber alýr almaz yanýna koþtu
Ahmet’i aradý enkazlarýn altýnda
Ve Ahmet’i buldu
Ahmet aðýr yaralanmýþtý
Sað bacaðý ve sol kolu kopmuþtu
Alnýnda kocaman bir þarapnel parçasý vardý
Mehmet baþ ucunda aðlýyordu
Ahmet kardeþim diyordu
Ahmet bir ara inilti halinde Mehmete seslendi
Ahmet dedi ki:Mehmet senden bir isteðim var
Mehmet:Söyle kardeþim dedi
Ahmet:Mehmet ben ölürsem Fatmayla evlen dedi
Dünyalar Mehmet’in baþýna yýkýlýyordu
Ne büyük bir acýydý bu
Mehmet:Asla dedi ve kabul etmedi
Ahmet:Fatmayý baþkasý üzer,incitir lütfen dedi
Ahmet:Sana hakkýmý helal etmem Mehmet diye tekrarladý
Ve Ahmet titremeye baþladý
Kýsýk bir sesle Kelime- i-Þahadet getirdi
Ve þehit oldu...


Dünyalar Mehmet’in baþýna yýkýldý
Ne diyecekti Ahmet’in anasýna
Peki ya Fatmaya ne söyleyecekti
Annesi Ahmet’i, Mehmet’e emanet etmemiþmiydi?
Bir ay sonra Yemende savaþ bitti
Araplar ve Ýngilizler Osmanlý askerlerini öldürdü
En çokta bu üzüyordu Mehmet’i
Hani din kardeþiydik diyor
Biz sizin için gelmiþtik
Neden böyle yapmýþtý Araplar?
Çölde iki bin
Yemende bin tane müslüman Türk çocuðu þehit oldu
Mehmet çok üzgündü
Ne yüzle gidecekti Ýstanbul’a
Fatmaya ne söyleyecekti
Nasýl benimle evlen diyecekti
En yakýn arkadaþýna nasýl yapardý bunu
Ama;Ahmete söz vermiþti
Ýstanbul’a gitti
Ahmet ile oyun oynadýðý o sokak, baþýna yýkýldý
Ýlk önce Ahmet’in annesine gitti
Künye ve Bayraðý verecekti
Ahmet’in annesi haberi çoktan almýþtý
Aðlaya aðlaya gözleri kör olmuþtu
Peki ya Fatma
O ne yapýyordu?
Fatma’nýn evine doðru yol aldý
Ýki göz iki çeþme aðlýyordu
Ahmet diyip aðlýyordu
Fatmalarýn evinde hiç kimse yoktu
Ev yýkýlmýþ,viran olmuþtu
Ne olmuþtu bu eve böyle?
Duvarlar simsayahtý
Siyahý görünce aklýna Ahmet geldi
O da ’’kasrikte’’ yaralý bir þekilde sýcaðýn alnýnda ölmüþtü
Bedeni adeta kavrulmuþtu
Evde hiç kimse yoktu
Fatmayý göremedi
Komþularýnýn kapýsýný çaldý Fatmayý soracaktý
Komþusu kapýyý açýnca Fatmayý sordu
Komþunun gözleri doldu
Yavrum dedi:


- Fatma’nýn sevdiði güneþin alnýnda Yemende þehit olmuþ
- Fatmada haberi alýnca
- Kendisini eve kapattý
- Kitledi bütün kapýlarý
- Gaz yaðý döküp evi yaktý
- Yanarak can verdi o güzel kýz
- Sevdiðinin acýsýna dayanamadý....
- Ve Mehmet dizlerinin üstüne çöküp aðladý...



’’ Aþký ve sevdayý;Þehvet,Rezalet,Ýhanet üçgeninde yaþayanlarýn inadýna
’’ Seni;Yemende Ahmet gibi,alevlerin içinde Fatma gibi seviyorum BÝLESÝN...’’


MEHMET ÖZMEN (27.03.2010)
Sosyal Medyada Paylaşın: