ERZURUMLU ELİF...

Elif daha çocuk yaþlarda yetim kaldý
Hiç gülmedi yüzü
Ama gerçek bir Türk kadýnýydý
Aðlardý kaybettiði geleceðe
Hep yavrularý için yaþardý
Ýki kýzý bir de kara gözlüsü yani Ahmet´i vardý
Zor zamanlardý
Devletine ´´ hasta adam ´´ ismi konmuþtu
Aðlýyordu milleti
Ýþkal edilmiþti topraklarý
Anadoluya hüzün çökmüþtü
Elif namus timsaliydi
Vatanýný, bayraðýný çok severdi
Vatan ismi geçince gözleri dolardý
Türk kadýnýydý o
Binlerce yýllýk bir mirasýn öz sahibi idi
Ve ansýzýn bir þeyler oldu hayatýnda
Ermeniler Elif´in köyünü bastý
Çoluk çocuk demeden öldürdüler
Kadýný öldürdüler
Yaþlýlarý öldürdüler
Kan aðlýyordu Erzurum
Bir ana idi o
Ama; Türk anasý
Çok fedakarlýk etti vataný için
Bütün çeyizlerini orduya baðýþladý
Altýn,bilezik,kap gacak ne varsa
Çünkü; vataný tehilkede idi
Duramazdý, susamazdý
Vatan diyip düþtü yollara
Kadýn birliðine komutan oldu
Vataný için çarpýþýyordu

Elif: Cephede komutan
Elif: Hastanede ebe
Elif: Evde ana

Bir haber aldý akþam üstü
Komutan onu çaðýrmýþtý
´´ Elif bacý kötü bir haberim var dedi´´
Elif: ´´hayýrdýr komutaným dedi´´
´´Oðlun Ahmet dedi komutan´´
Elif sustu
´´ Oðluma bir þey mi oldu komutaným´´
Harbiye nazýrý konuþtu
´´ Oðlun düþmanla iþbirliði yapýyorumuþ´´
Ne büyük bir acý idi bu
Ahmet vatan haini mi olmuþtu
Boðazýna düðümlendi her þey
Bir yanda vataný
Bir yanda Ahmet
Zor büyüttüðü kara gözlüsü
Yemeyip yedirdiði
Ýçmeyip içirdiði
Fidaným dediði oðlu
Kara gözlüsü
Elif bir anda ilkindi
Oðlu ´´ vatan haini´´ idi
Topladý kendini
Ah! Oðlum diyordu içinden
Neden neden?
Vatanýmýza ihanet olur mu?
Bayraðýmýza hüzün yakýþýr mý?
Ezan susar mý?
Bütün köy bu olayý konuþuyordu
Ahmet hainmiþ, daðdaymýþ
Türk köylerini basýyormuþ
Düþmana rehberlik yapýyormuþ
Kaç gece uykusuz kaldý Elif
Kaç karanlýk gece
Günlerce uyku uyumadý
Evladý haindi
Canýndan çok sevdiði vatanýna düþmandý

Elif: Gecelere hüsran
Elif: Tarihe misal
Elif: Yazýlmaya hazýr destandý

Cepheye sevkiyat devam ediyordu anadoluda
Kýnalý kuzular yol alýyordu hasrete
Þehit olmaya gidiyoru hepsi
Vatanlarý için düþmüþlerdi yollara
Elif bir haber aldý
Ahmet ve çetesi kýnalý kuzulara yolda pusu kuracakmýþ
Kara gözlüsü, kýnalý kuzulara kýyacakmýþ
Doðruldu bir anda yerinden
Sandýðýný açtý
O naftalin kokan; hasretini gömdüðü sandýðýný
Eþide yemende þehit olmuþtu
Baba yadigarý silahýný aldý
Yola düþtü Mehmetçiklerle beraber
Yüreði hýzlýca çarpýyordu
Bir yanda vataný
Bir yanda evladý
Acaba Ahmet´i bunu yaparmýydý?
O gece sis çöktü ulus daðýna
Bir yanda vataný
Diðer yanda kara gözlüsü
Kurþunlar atýlmaya baþlandý
Elif´in gözünün önünde bir bir yýkýlýyordu fidanlar
Oðlu Ahmet kýnalý kuzularý öldürüyordu
Kafasýný kaldýrdý
Ve silahýný doðrulttu
Art arda sýraladý mermilerini
Ahmet´i kara gözlüsü kanlar içinde yýðýldý yere
Kendi elleriyle öldürdü öz evladýný
Alnýný bile kýrýþtýrmadý
Çünkü; önce vatandý

Elif: Destan oldu tarihe
Elif: Örnek oldu Türk analarýna
Elif: Dedi ki: NE MUTLU TÜRKÜM DÝYENE!!!


´´ Vataný için evladýný öldürebilecek analara selam olsun ´´

MEHMET ÖZMEN (15.03.2010 )
Sosyal Medyada Paylaşın: