UYKUMDA BİLE
Gönlüm harabe olmuþ biçare yaþarým.
Baykuþ gibi öten nefsimi bir türlü susturamadým.
Bir kývýlcýmdýr þu dünya; Yanmaktan kendimi kurtaramadým.
Ne olursun ALLAH’ ým, yoluna kurban eyle beni.
Yandým kül oldum, fitne rüzgârýnda savruldum.
Gýybet diyarýnda, þeytan sözüyle vuruldum.
Haramdan kaçarken bir bataða düþtüm: Acep kurtulurmuyum.
Ne olursun ALLAH’ ým, yarýný olmayan yarýnlara ulaþtýr beni.
Düþüne düþüne þafaklara ulaþtý duygularým.
Vay benim halime ki: Az gelir, kanlý yaþ olsa aðýtlarým.
Bugün, ahvalimi miskinlere pay ettim: Ömrümü böyle daðladým.
Ne olursun ALLAH’ ým, huzuru nasip eyle bana.
O kadar acizim ki, verdiðin dertleri bile sineme çekemedim.
Sana verdiðim sözlerde bile ahde vefa gösteremedim.
Feryat- ý figanýmý; ALLAH nidalarýna çeviremedim.
Ne olursun ALLAH’ ým amel- i Salih kullarýndan eyle beni,
Ýsminde saklýdýr âlem- i kâinatýn sýrrý.
Üç beþ lakýrdý da güzellik arayanlar, nasýl bulsun hak- ý.
Âlemi bilmem; Benim sevgim peygamber hatýrý.
Ne olursun ALLAH’ ým, peygamberimize layýk ümmet eyle beni.
Koca arkadaþým Mahmut: Dünden bugüne gül- i Muhammedi gördün.
Esselatü hayrumminennevt derken ezanlar, hak- ý seyre durdun.
Uzuvlarým la ilahe illallah derken: Ben hep sustum.
Ne olursun ALLAH’ ým, uykumda bile seni yaþat bana.
23/06/2010
Mahmut Enes YÜCEL
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.