SABIR EY GÖNÜL

Ýnsanlýk meziyetim gider Hakk- ýn huzuruna bir gün.
Belki aðlayýp yerinirim, bin dert ile ölürüm her gün.
Görün beni o zaman; Kardelenler gibi nasýl huzur saçarým bende o gün.
Sabýr ey gönül: Güneþ batýdan da doðar bir gün.

Bir kehribar tespih gibi, kahrýmý çeke çeke bitiremedim.
Feryat- ý figanlarýmý gözyaþlarýmla silip tüketemedim.
Sitemlerim haykýrýþta, ben yine ruhumu telkin edemedim.
Sabýr ey gönül: Güneþ batýdan da doðar bir gün.

Bu yazýlarý niçin yazarsýn sen?
Aþýkmýsýn yoksa dertlimisin tâ ezelden.
Bugün yine üzgün gördüm seni; Muzdaripmisin o þerefsizden.
Sabýr ey gönül: Güneþ batýdan da doðar bir gün.

Gezdim dolaþtým þu âlem- i deryayý.
Bulamadým insanlýk düsturunda ALLAH’ ý arayaný.
Gördüm ki her þey yasta, bundandýr dünyanýn dert- i gamý.
Sabýr ey gönül: Güneþ batýdan da doðar bir gün.

Elimizde paralar þýngýr mýngýr.
Dilimizde gýybet ve yalan týngýr mýngýr.
Gör bak günah odumuz yandý, sýkýntýlarýmýz fýkýr fýkýr.
Sabýr ey gönül: Güneþ batýdan da doðar bir gün.

Acep! Rahmet ikliminde kimler yaþar, bu devranda.
Kim ne bilsin neler neler gördüm çýktýðým þu seyranda.
Kimsesiz gönlüm huzur bayramýný yaþadý topraklarda.
Sabýr ey gönül: Güneþ batýdan da doðar bir gün.

Ýnsandan insana iyiliðin hatýrý teþekkür oldu.
ALLAH’ ýn nimetleri özümüzde nankörlüðü buldu.
Malý mülkü olan fazlasýný istedi, olmayan þükre durdu.
Sabýr ey gönül: Güneþ batýdan da doðar bir gün.

Malum olsaydý neler neler yazardý, Mahmut Enes bu satýrlara.
Niyetim: Amacýný aþmasýn diye sustum þu âlem-i hayatta.
Benim þu ahvalimi, kefenden baþkasý çözemez; N’olur söyletme beni ANA.
Sabredin: Bu sýr batýdan doðan güneþle çözülür bir gün.

19/06/2010

Mahmut Enes YÜCEL



Sosyal Medyada Paylaşın: