GÜNLER GEÇER….
Sevende sevilende bu dünyadan gider.
Acýlar döne döne sillesini vurup geçer.
Yinede üzülme: Acý tatlý geçen günler.
Gene gelir gene geçer.
Ömür gider dilme dilme,
Ýstersen bil ister bilme,
Geçen günlere de gel üzülme.
Gene gelir gene geçer.
Geçip giden aylar yýllar.
Yatan deniz akan çaylar.
Gün olur koskoca saraylar.
Meçhul olur, yerin dibine geçer.
Seveni öldürmez bir yaradan.
Kaldýr gümaný aradan.
Sevgi denen sadakadan.
Bir verirsen bine geçer.
Der Mahmut: Gardaþ her þey yalan.
Hakk- ý unutup mal’a tapan.
Dünyada mülk kurup, zevk- i sefa yapan.
Gün gelir: Yaptýklarýn ahret de içine geçer.
Korkulacak þey yok bundan.
Kayalar kaçmaz yosundan.
Ýsm- i name yazýlý mezar taþým baþucundan.
Nice yüz bin seneler gelir geçer.
Gün olur: Çiçekler sararýp solar bahar önü.
Baðlar kuruyup viran olur hasat önü.
Emekler boþa çýkar düþünürsün diri ve ölü.
Boþ ver aðlama; Mutlu günler gene gelir gene geçer.
Mahmut Enes Yücelim budur ahvalim.
Zamane bozulmuþ insanlar zalim.
Kýyamete kadar gider vebalim.
Üzdüler beni: Nasýl sitem etmeyim.
09/12/2008
Mahmut Enes YÜCEL
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.