/menzilde beterdir aþk/
ikimizden dönüyorum
elimde akþam bilezikleri hüznün
kolyesini takmýþ yalnýz gölge
sürmeler (ç)ekmiþ yalancý bahara
görüyorum nazenin kýrlangýçlarý
/kýzýl göðüslerine damlýyor þua/
güneþi uðurluyorlar
acýnýn çatraðýnda kanatlar
bir çýnarýn soy aðacýnda belki
ikimizden bahsediyor kader
daha dolmadý oysa günün çukuru
kýzýl eteðini toplamadý þems
mora çalarken hýrsýz gönüllü ufuk
kýrbaçlýyor kararan þakaðýný aþkýn
arka sokaðýmda insan suretleri
sükutunu selamlýyorlar þimal yýldýzýn
/akþam yaðýyor birden þehre/
bulut bulut cumbalardan
anadan doðma deniz
geceliðini giyiyor utangaç
dalgalara düðüm atýyor gemiciler
yakamoz satýlýyor deniz pazarýnda
mercan tezgâhlara inciler dizilerek
denizin tuzuyla temizleniyor kayýp zaman
ikimizden dönüyorum
nefesimde kurumuþ dudak uçlarýn
gözlerine kapanan amâ beden
baþýmda nahif bir esrime
bir yaným çile, kasvet, elem
külde gül goncasý…
þimdi arzuhal busesi yaralý rüzgâr
elvan duygulara sebil serpintisi
gönlüme met cezir iþte firak
tekmeliyor hangi kýyýma yeltense yüzün
lodos türkülere ferman verircesine
bedevi (t)ellerime vuruyor efsun
sazlarým aðlýyor ölürcesine
nakýþýnda (u)yanýyorum ufkun
dilime hicran güftesi peþrev…