Yitik seslerinizden çizgi biriktirdi bu yüz gece kýzýla boyadý saçýmý takma adýmdý geçmiþ her gece her gece o okþardý zula düþkünü aþklar kýrgýn mutluluklar gizler hüzün artýðý düþler örterdi üzerime yataðým ter artýðý kaçýþlarda inler yolculuðumdaki insanlar
neredesiniz…
siyah tokama takýlý matem gençliði rüzgara salýþým unutulmuþ renkti dudaðýmdaki pembeli o da yamalý dalgýnlýðýmda eskidi sözler gözlerim geziyor geçmiþi topluyor irislerim gençliðimdeyim, ondan sonra bahsedeceðim
gitmeyiniz...
rüzgar gülüydü gençlik eteðimde seviþken âþýklar ürkek ceylan tenimde kýzlýðýma düþerdi kan dualarý bitti masum günlerin izi ne çok bekâret eskitti içimdeki düþ kokularý deliþmen çiçek tarlasý bahçemde
kaldýnýz...
kaç kez yalnýzlýðý yýkadý gözbebekleri loþ ýþýklardý yüzümde yenilen kýskývrak yakalanan içim hayata ruj kokusu salardý aðrýsýz neþtersiz keserdi anýlarý þiirdeki cerrah bilir misin? bir yaným hep kanardý tampon olurdu hayat
bilmezdiniz…
bilemezsiniz oluþmadan yüzünüzde her çizginin anýlardan dolduðunu yenik kadýnlýðýmda kokulu dizeler hayat sesini keserken öpüþlerini býrakýr usulca kulaðýma yüzümde eski þuhluklar uçuþur yinede dudaðýmda yamalý durur alnýmý öpen yýllar…
sustunuz...
Neslihan YAZICILAR
Fotoðraf BEHÝÇ GÜNALAN
Sosyal Medyada Paylaşın:
Neslihan YAZICILAR Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.