kaç sabah geçti dudaklarýndan
açýldýðýnda cehenneminden
cennete yol giden
tan aðarýrken gözlerinde uykunun
ninnisi ezanla kaç sabah geçti
kaçmadan sabahlar
istersen yine okurum
yeter ki sen benim için öl...
/ezan/
sýrtýndan irkilen cümleler damlasýdýr
korku ile ecele koþan mürþidin duasý
kimsenin kimsede kalmaz ahý
toprakla büyüyen bir candan
geriye kalandýr ahir ömür zamaný
kelebek kanatlarýnda yazýlý ayetleri oku
el sür
sürmenin ötesine hapsedilmiþ
günahý gamzesinden öpen
soðuk taþlardaki yüzüme el sür
bir heceden diðerine uzadýkça mukabele
alnýmda koygunlaþan çizgiye dönüþüyor
titrek ve korkak bir çýðlýðýn
aþk’ý hatim etmesi
bilmediðim tende kýldýðým farzlar
yaðlý urgan misali boynumda þükür
la ilâhe illallah
ruhum korkma… o da edâ ediyor
koþun koþun koþun
aþk’a koþun
meylini dökmüþ
kapýlarýný açmýþ tanrýnýn kucaðýnda aþk’la coþun
kutsanmýþ bir cuma günü yýkýlýyor
kalbinde aþk’ýn mabedi
araf baþý yapan berber
sebatkâr dilime perdah çekiyor
az sövsem günahkâr
çok sövsem bana kâr
iðdiþ edip býraktýðýn sevmelerim çýðlýk çýðlýða
kimin kapýsýný çalsam
içerde yasýn perdelediði sesler
ki
ezandýr
son satýrýna koþan sesimin yalnýzlýðý
bu þehrin yaðmurlarýný taþýyan martý kanatlarýnda