Bedene Irak Yürek
Gözden ýrak olunca,gönülden de ýrak olursun sanmýþtým,
Ýnanmýþtým yýllardýr kaldýrýmlardan süpürülememiþ bu yalana...
Yahut benim dünyamdý doðruyu en büyük yalan yapan.
Sen görünmedikçe gözüme,yürek benden kopup gidiyor.
Sen bana ýrak,yürek bedene ýrak...
Sana yakýn bir köþe bucak arýyor.
Sararmýþ haritalar çýkýyor ceplerimden,
Onlar da yokluðuna varýyor.
Sen bana ýrak,yürek bedene ýrak...
Varlýðýn iliklerime iþliyor,
Hayalin pencere çaprazýndaki duvarýma...
Ýkili oynanan oyunlara düþman kesildim bir de...
Kaybetmenin aþinalýðý çökemedi daha üzerime.
Alýþamýyorum.
Ben aðlarken gülen yüzlere,þaþýp kalýyorum bugün bile.
Gözüm,kulaðým,elim,kolum hiçlik ortasýnda
Yüreðim düþmüyor sadece o boþluða.
Varlýðýn sepya tonlarýnda,rüzgar fýsýltýsýnda,yaðmur kokusunda
Yüreðime dolanmakta.
Sen gözden ýrak,yürek bedenden ýrak...
Sana yakýn bir köþe bucak arýyor.
Meltem Çalýþkan
25.05.2010
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.