göçmen kuþlarýnýn adsýz ruhlarýyýz
güneþin battýðý ufuklarda
bir daha molalar tutamayacak ellerimizi
boyutlarý boþ verircesine gel çýkalým arþa
kurtulup geçmiþin travmalarýndan
okþayýp uyuturum benliðimde düþlerini
ödüllendirilir
bir tek fire olmadan bedensizliðimiz
ruhumuzdan esintiye kapýlan bir damla
konar kýrçýl aðaçlarýnýn
sardýðý sonsuz ormana
uçurumlar kenarýna
yaslayýp kalan son göz bebeklerimizi
sarýlýrýz yaprak pýrýltýlarýna
ölüm bile ölür kollarýnda
ne hazaný tanýr sevda
ne nemli aðaçlarý
&__&
TeþekkürLer..her þey için..