Þiirler
yalansýz soyunduðum yerlerdir Lelia.
/...ki bir þiirlerin koynunda soyunurum böyle ben
bir de senin karþýnda.../
Hadi sende soyun satýr satýr,
kader
etime diþlerini geçirirken…
Gece 04:00
Boynuma geçirdim ümidimi
hazýrým Lelia.
Koy son noktayý elifinle.
Tek kelime kalmamalý geride.
Yarým býrakýlmýþ bir sigara
–adýnýn yanýnda-
çok bile…
Biliyorum
gözlerini sürsem þimdi dudaklarýma
yeniden baþlayacak bu masal
hiç okunmamýþçasýna
ve
sen yine susacaksýn Lelia.
Her susuþunda
bir þafak daha çizilecek bileklerime
daraðacý kýlýðýnda
deðil mi ?
Biliyorum
her þiirin sonunda kýrmalýydým kalemi,
kürtaja kalmadan çýkmalýydým þiirden.
Beceremedim
oysa ne çok mim çizmiþtin…
Sen Lelia
yorgun gözlü çocuklarý topla sinemden
iþini bitirdikten sonra.
Gözkapaklarýnda çakýl taþlarý, uyuyamýyorlar
birde arkamdan aðlamasýnlar
sonra
tabutlarýmý -ki bu kaçýncý ölümüm ellerinden saymadým-
sýrtlayýp sana getiren
aðlamaklý adamlara söyle Lelia
haklarýný helal etsinler
ve avuç içlerine baþkasýný gömmesinler…
Aðlamak için kendini zorlama.
Ben zaten kayýptým.
Yolsuz bir þehirde izsiz bir adýmdým.
Ucundan yakalayýp bir yýldýzýn
senin yerine de /çokça/ aðladým.
Kader…
Bazen, arsýz bir tetik düþer
ve soðuk bir ýslýk sýrtýnda yazgý taþýr.
Zemberekten boþalýr ebabiller
yüzleri karanlýk, pençelerinde ölüm yaklaþýr.
Aldýrma Lelia’m !
Bir kez daha düþ kaydýmý sen
papatyanýn saçlarýndan…
…ah, bu cellatlar yok mu Lelia !
Tek suçlu onlar.
Beni sana yazmayý çok seviyorlar…
28/05/2010 Denizli
…