/…konuþmak yasak olsa Lelia
kimse veda edemese birbirine !…/
Sen þiirlerin namlularýný üzerime çevirmeden önce
renklerden yeþildin.
Cemreler baharý terennüm ederken
yapraklarýn teninde gezerdin…
Sen harflerin arasýna fitne sokmadan önce
renklerden maviydin.
Dalgalarýn dudaklarýna sürüp kendini
yakamozlarýn koynunda zikir çekerdin…
Sen terki diyar hikayelerinin rahmine düþmeden önce
renklerden kýrmýzýydýn.
Günbatýmlarýnýn üvey kýzý,
damar içlerimde alýnyazýsýydýn…
Sen ismini ellerin dilinde unutmadan önce
renklerden sarýydýn.
Gamzelerimde uyanan gün,
Vedûd olanýn nazenin þarkýsýydýn…
Sen ruhumu azraile ihbar etmeden önce
renklerden beyazdýn.
Rab ile aramda perde i nur,
melek gibi kir tutmazdýn…
…giderken…asýl rengini hiç söyleme…
eskisi gibi sükun koy diline…
/ Vakit geldi mi ? /
Nereye gideceðimi bilmediðim yol ayrýmlarýnda býrak beni,
alfabetik sürgünlerde
her harfin sonunda bir idam mangasý vardýr hani.
Satýr dýþýna taþmadan
fena makamýndan kurþunlar seçeyim.
Kaç sela verilirse verilsin
ardýna bakma.
Þah damarýma koyup mekansýz hal/ler/imi
fasit bir geceye daha düðümlerim kendimi.
Sen ellerini sür yavan seviþmelere.
Göðüslerine, faili meçhul cinayetlerle kirletilmiþ
el izleri topla.
Dudaklarýnda ismimi kundaklayan ruj rengin,
mahremine
gölgesi meçhul adamlar çizerken.
Adýmlarýný kestiðin caddelerin koynundan
teninin kokusunu da topla.
Kalmasýn tek bir izin
ki gün sonlarýnda yýrtýlmasýn gözlerim…
/ Acelen ne ? /
Kenar bir mahallenin ucu kýrýk saçlarýnda býrak beni,
yosmalarýn ter kokan teninde
veresiye seviþmelere yanaþmazlar hani.
Þikayeti adet edinmiþ kasýk kenarlarýnda
bileklerim talan edilsin.
Kirpiklerinden tek bir tel
kanayan yerlerimi sarmaya yeter.
…Eylül öpünce geçmez yaralarým bilirsin.
O bir seni emzirmeyi sever
bir de harflerine sürdüðün ellerin yüzünden
kýrgýn bakan cümleleri…
Mizanda yüzüme bakýlmasa da
alnýma sür günahlarýný.
Yaðmalarken þivesi bozuk vâveylâlar beynimi
ardýna bakma.
Ben uzun bir paragraf sayýp varlýðýný
-ki bir þekilde gelir hep paragraf sonlarý-
hançerin küflü ucunda teskin ederim cellatlarý…
/ Giderken…/
Güneþin tevazusuna aldanma !
Büyü yapar yýldýzlarý baðlar da birbirine.
Hayallerin eceli bulur buselerinde
sonra saçlarýndan sürükleyip getirdiðin uçurumlarý
kim tevkif eder gamzelerinde ?...
/ Son sözler…/
Sevgili !
Derd i aþk toprak kokar
avuç içlerin gibi,
o toprak ki pâyimâl yüzüyle
gayr ý kabil dualar eder
gözbebeklerinden alýrken kader rengini…
Sevgili !
Nasýl dayanýrým nefes almaya
göçe zorladýðýn Ankalar pencereme konarken
ve emir almýþ Ebabiller ismini üzerime atarken ?
Neyle avuturum kendimi
kelimeler mühürlü dudaðýndayken
ve güneþe her döndüðümde
ardýma düþerken gölgen ?
Sevgili !
Kimlerin dergahýnýn tozlu yollarýnda öðrendin sen
aþka kefen biçmeyi ?...
/…gitmek yasak olsa Lelia
kalsan ve uyusan kollarýmda !.../
09/10/2010Denizli