ya Melahat abla annemin yanýna geldiðinde göz koyardý karanfil çiçeklerimi ‘Çalýnan çiçek tutar.’ diye söker alýrdý bir de açan karanfilleri koparýrdý kýzardým karanfillerim ve ben çok çektik ondan ben Melahat’i sýrf bu yüzden belahat abla derdim…
meðerse boþuna kýzmýþým Melahat ablayý
gün geçtikçe yalanlarla yýkanýyor insanlar farkýna varmadýðýmýz odalarda dinmez yaðmurlar dünyasýndan ay güneþ yýldýz çalýnanlar sen haklýymýþsýn Melahat abla çaldýðýný hep tutturuyor söylediðini yutturuyor badanalý saksýlar…
Sosyal Medyada Paylaşın:
Toprağımsın Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.