Gözlerini çizdim Kara kalemle gözlerime… Alnýmda dudaklarýndan kalma, Küçük bir buse… Avucuma koyduðun taptaze ümitlerle, Denizin hýrçýn dalgalarýna, Seni soruyorum…
Bedenimin kapanmamýþ yaralarýnda, Acý bir melodi mýrýldanýyor hücrelerim Sanki dünya çok kalabalýk da, Bir tek ben yapayalnýzmýþým gibi, Önümde uzanan daðlara, Kimsesizliði anlatýyorum…
Koyu lacivert gökyüzünün gölgesi, Boðuluyor buðulu gözlerimde… Ve sicim sicim yaðmur yaðýyor Gözlerimden aþaðýya, Avucumdaki ümitlerime… Son defa bakýp denize,alacaklý gözlerle, Ümitlerim için bir liman arýyorum ( HAYATIMDAKÝ TEK KAHRAMAN DANIEL RADCLÝFFEYE...) ESRA BÜLBÜL
Sosyal Medyada Paylaşın:
zanessRa Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.