Gülünce sen, ne de güzel parýldardý, Gözlerinin içi… Sana bakarken, Kendimi yeniden doðmuþ gibi hissederdim… Sen her sarýldýðýnda bana, Ýçim küçük çocuklar gibi þenlenirdi. Sýkýca bastýrýrdým seni göðsüme, Kaybetmek istemezdi seni kollarým. O an bedenim bir ömür boyu, Öylece kalmak,kalbim doyuncaya kadar, MUTLUYUM diye haykýrmak isterdi. Þu an yaþanan o sahne hafýzamda, Sesin kulaklarýmda çýnlýyorken, Seni düþünüyorum bu ilkbahar sýcaklýðýnda… Penceremden sarkan ellerimde, Birde geçmiþten yadigar resmin var. Gözlerinin içi gülüyor yine… Taptaze ýhlamur kokularýný çekerken içime, Düþünüyorum… Uzak veya yakýn fark etmez seven için… Dün yanýmdaysan,bugün de yanýmdasýn. Gelecek yarýnlarda da hep yanýmda olacaksýn. Týpký ilk günlerdeki gibi… (ZANESSRA)
Sosyal Medyada Paylaşın:
zanessRa Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.