Þöyle böyle derken; Yaþým yirmi olmuþ. Ýki cahil özünde divaným kurulmuþ. Ahmaklar diyarýnda; Gönlüme kelepçe vurulmuþ. Dünden bugüne tutsaktým: Þimdi mahkûm oldum.
Güzel düþünüp güzel yaþardým! Ýnsandan insana nefrete gark oldum. Bugün el sözü acý gelir: Kararan düþüncelerimde boðulurum. Ýki dirhemlik huzurumu, feryat-ý figanýmda öldürürüm. Dün düþüncelerim tutsaktý: Bugün aklým mahkûm.
Beni anlamaz tamahkâr olan eþim dostum. Hakk-a varýþlarým bana yeter, dünya sizin olsun. Ne diyeyim! Þeytana vakýf olmuþsa anam babam benden uzak dursun. Dün sözlerim tutsaktý: Þimdi dilim mahkûm.
Mahmut Enes’ im þaþýrma sen! Medeniyet çaðý bu iþte. Küçük düþen insanlar deðil mi? Para önünde!... Yalan mý? Hakk-ýn huzurunda kulluðumuz þeytanla nefislere, Dünden bugüne haykýrýþlarým tutsak: Ahvalim mahkûm.
17/01/2010
Mahmut Enes YÜCEL
Sosyal Medyada Paylaşın:
gayriihtiyari Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.