SENSİZ YAŞADIM

çarpýk kentin dikensiz gülü
çatlamýþ dudaklarýn korsaný..
sahil kenarýnda ayrýlýk vuslatý; vurdu her iki yandan
aðlarla çevrilmiþ dört yaným
‘’alevlerdeyim’’ kendi baþýma…
alevlerin ortasýndan sana nasýlda bakmýþým
bahçelerde çiçekler toplamýþým…
ve her yandan soldurdular ...
hasret kokan bir türküme son verdiler…

pencerelerden izlemiþim
ve seni her zaman aramýþým terk edilmiþ bir sokakta..
güneþten sýcaklýk almýþým…
ve gökyüzünden yýldýzlarý çalmýþým…
hatýrýna yýldýzlarý saklamýþým yastýk altýnda…


her sabahýn ýþýklarýnda bulutlara selam vermiþim..
düþüncelerimi karlarýn altýnda þaklamýþým
ve sesimden olmuþum..
bir güvercine eþ olmuþum…
yalvarmýþým ‘’rabbime’’ ..
geri versin diye…
kanat açýp gelir sanmýþým bir güvercini …

dilimle bela olmuþum

kendi baþýma…
hep tek gezmiþim..
ve hep karþýlýksýz yaþadým kavgayý..
kavga duraðýnýn ortasýnda kaldým…
ve hep sol gözüme vurdular, yumruklarý
tek baþýma…kendi baþýma…
bir yol aramýþým…birde sensiz yaþamýþým…


Mahmut BARIÞ





Sosyal Medyada Paylaşın: