Öğüt…

Evlat bu öðüdü yabana atma,
Hayra gönül-kucak açanlardan ol…
Yiðitlik vehmiyle çamura batma,
Þerden köþe-bucak kaçanlardan ol…

Ne yazýk ki zaman madde çaðýnda,
Kan aðlar kanaat nefsin aðýnda.
Her tahrike inat hayat baðýnda,
Þükür ekip huzur biçenlerden ol…

Beleþin deðeri beþ para etmez,
Kulluk güden aklý hýrsla kirletmez.
Kýsmetine düþen neyine yetmez,
Helali-haramý seçenlerden ol…

Ýlim-irfan öðren kanma cahile,
Sonra hata yapýp yanma ah ile.
Canýna kasteden hasmýna bile,
Güneþ gibi ýþýk saçanlardan ol…

Sevgide zengin ol nefrette fakir,
Sebatta altýn ol hasette bakýr.
Yüreðinde ihlas dilinde zikir,
Aþkýn þarabýndan içenlerden ol…

Þu yalan dünyanýn her þeyi yalan,
Yalnýz sevap-günah ömürden kalan.
Var mý ayrýlýrken bir kuruþ alan,
Sýratý dünyada geçenlerden ol…

Mutluluk-muhabbet yýllardýr kayýp,
Sanki kýrmak erdem hoþ görmek ayýp.
Sýrtýný lütfu bol Hakka dayayýp,
Ýnsanlýk yurduna göçenlerden ol…

Veli BOSTANCI

Sosyal Medyada Paylaşın:

VeliBOSTANCI Åžiirleri

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.

En Çok Okunan Şiirleri

Kardeşim... Karadeniz Gibisin… Memleket Dediğin… Şelâle… Türkçe… Taksim… Arkadaş... Kahramanlar… Ne Zaman… Yandı Gönül…