Kimsin…

Önce fasýlasýz bir sancý gibi,
Kalbime sevdaný salansýn salan…
Sonra da yedi kat yabancý gibi,
Derdime bigâne kalansýn kalan…

Dudaðýndan akan tatlý sözlerle,
Muhabbetle bakan yeþil gözlerle,
Yüreðimi yakan kýzýl közlerle,
Aklýmý baþýmdan alansýn alan…

Ellerimi tutan ellerin nerde,
Gönlümü avutan dillerin nerde,
Düþlere düþ katan hallerin nerde,
Tüm ümitlerimi çalansýn çalan…

Zerre kadar günah arama bende,
Eden sensin beni kendine bende,
Burun yüksekteymiþ meðerki sende,
Büyüklük vehmine dalansýn dalan…

Kemirdi ruhumu hicran matemi,
Yitirdim uðruna en güzel demi,
Yine de sözüme darýlma emi,
Dertte gerçek hazda yalansýn yalan…

Veli BOSTANCI

Sosyal Medyada Paylaşın:

VeliBOSTANCI Åžiirleri

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.

En Çok Okunan Şiirleri

Kardeşim... Karadeniz Gibisin… Memleket Dediğin… Şelâle… Türkçe… Taksim… Arkadaş... Kahramanlar… Ne Zaman… Yandı Gönül…