VAZ GEÇ
Hadi git ne olur yoluna;
Yaklaþma imkansýzlýðýma…
Ateþten bir çember içindeyim,
Ben yandým sen yanamazsýn…
Uzatma ellerini tutamazsýn;
Bu ateþ seni de yakar dayanamazsýn…
Çocuk yüreðin kaldýrmaz,
Bir yük olur taþýyamazsýn…
Bir piþmanlýk bin bir efkar;
Sarar durur benliðini, kurtulamazsýn…
Ýçinde büyür, dolar taþar
Kimselere anlatamazsýn…
Þimdi gerçek sandýðýn her þey yalan olur;
Yalan bildiklerin, gerçek görünür gözlerine…
Gördüðüne mi inanacaksýn gönlüne mi?
Sorarsýn anlayamazsýn…
Git dersin koþar gider de,
Gel dersin ferman dinlemez…
Gönlün aklý yok söz geçmez,
Nereye konar bilemezsin….
Yol yakýn vakit erkenken;
Dön yüzünü vaz geç bu sevdadan,
Umut yok iþte ne gelecek elden?
Olmazý olduramazsýn…
GÜLÞEN KARADAÐ
14.05.2010
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.