Dýþarýda gürül gürül insan seli Kimi dalgýn düþünceli Ne hesaplar geçiyor kim bilir içinden… Kimi pür telaþ aceleci Yakalamak ister gibi Kendinden önce gidenleri Hýzlý adýmlarla koþuyor… Kimi satýyor kimi alýyor Kimi aldatýyor kimi aldanýyor Ne yalanlar ne dümenler dönüyor Belli ki iþe de yarýyor… Bir ben yalnýzým Dört duvar perdem Ürkerek bakýyorum penceremden… Kopup gelecek diye Bir parça bu selden… Þükrediyorum onlarý gördükçe Binlerce kere halime Hesabým yok kimseyle Acelem yok bir yere yetiþmeye Ne satarým ne alýrým Ne aldatýrým ne aldanýrým Oh ne rahatým… Bir tek gök gürültüsünden korkarým O zamanda kulaklarýmý týkayýp Yastýðýmý siper yaparým… Bazen kýzar bir yaným Diðer yanýma söylenir durur… Kavgayý sevmem kendimle bile Üzülürüm içten içe Sitemim yine kendime… Bir yaným çetin ceviz Bir yaným hala kýrýlgan Küser durur ötekine…
GÜLÞEN KARADAÐ 16.05.2010
Sosyal Medyada Paylaşın:
Gülşen KARADAĞ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.