en çýkarsýz, en masum ve koruyucu kucaðým; miniþ anama ithafýmdýr..
sen anaydýn; yokluðun, yoksulluðun cehaletin kader bellendiði bir coðrafyadan büyük kentin bilinmez labirentlerine yol alan... dile kolay, on çocuk... ufacýktan bir gelecek adýna, kader diye sunulaný ittin elinin tersiyle bilgiye aç usunla yüreðinle daha iyisini yaratma inancýnla...
seven bir eþ, dahasý kadýndýn. yaþadýðý coðrafyada acýmasýz yaþam koþullarýnýn kanattýðý bir yüreðe gönül verdin inandýn sevdin erim dedin, yasladýn omuzunu. yani babama...
saf yalýn ve doðaldýn. sýrtýný dönerken umarsýzca, dünyalýklara moral deðerlerindi yüreðini dayadýðýn. güçlülüðün bundandý belki de, savunduðun ödünsüz insancýllýðýnla.
"benim " demekten onur duyduðum güzel anam: sen baþardýn; vuruþarak dövüþerek eðilip bükülmeden kendine has duruþunla...
sen savaþtýn fitne fesat riyâkâr hayatlara karþý, onurunla. emin ol, býraktýðýn emaneti yükseklere taþýyacaðýmdan! çileli ömrünün özeti kýrýþ kýrýþ nasýrlý ellerinden öperken; hakkýný helal et helal et anam, diyorum..
Refika Doðan/2006-Antalya
Sosyal Medyada Paylaşın:
RefikaDoğan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.