sessizliðim çaresizce dolaþýr çiçek bahçemizde
duyarým umuduyla sesini seher vakitlerinde
sensiz ýssýz her yan, alaycý bakýþlarla gülümserken tan
iþte öyle, yüzümü okþayan bir rüzgâr gibi
sözlerin okþar ruhumu, bir ben duyarým
bir de daldaki birkaç yaprak…
/..düþmek ister topraða ama bekler, direnir tüm olumsuzluklara
çünkü elindedir bir ucu özlemin, bilir ki kýyameti olacak býrakýrsa../
el ele tutuþup, sevgiye yürüyememek,
dalda açan çiçeðin güzelliðini görememek
günler böylece boþa akýp gidiyor canýmýn içi
ve bir þiiri okuyup anlayamamak
kýsacasý yürek koyamamak...
/..sen hâlâ dinliyor olsan da gecenin koynunda
gün aydýnlanýp sokak lambalarý sönmeye baþladýðýnda
ben susacaðým, zamaný gelince konuþuruz nasýlsa../
alýþýlmýþýn dýþýnda, çoktandýr gelmeyi unutan bir demet çiçek,
solmuþ bir erguvan, mimoza, ortanca ne fark eder iþte gerçek
olmasa da olur, sen ve yalnýzca sen yanýmda olsaydýn tek...
/…sevgiye açar þiirlerimiz ve sevgiyle kapanýr gözlerimiz
biz canýmýn içi; bizi biliriz, elimizdedir hâlâ umut söylencemiz…/
þair dediðin yüreðinde, tam on iki yazan yerde
sevgiden baþka bir þey tutmamalý bilirim
gel gör ki kimi zaman mani olamýyorum hüzünlerime
duy sesimi dön artýk, sensiz ve sevgisizim
sararmadan çerçevedeki, bahar coþkulu bizli resimlerin…
Hatice AK/03.05.2010
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.