K A V G A
çokça tenhalaþmýþtý hayat
telâþlanýyordu adam
gidebilsem diyordu o gelmeden
saðlam olsun pençeler, dedi kunduracýya
son sürat yol alýrken otobüs baþka diyara
yürüme siftahý olmadan /uykusunda /buyur etti onu kendine
------------------------------------
nasýl söndü bu lâmbalarýn hepsi birden
her yeri gece bastý âniden
durup durup gelen bu delilik vehmi neden
nerde/ o neþeli günlerimiz /uzakta kalan
ne zaman gitmiþ bu gemiler/neden böyle bomboþ bu liman?
ne zaman bitti gözümüzde / topraðýmýzdan sökülemeyen gece
siyah ufuklarýn ardýnda
baþýný göstermeyen gün/ün derdi nedir bizimle
“sözün çuhasý”na yerleþen bu selâ
acýyla yanan dilimizde ki dua
aç kurtlar gibi saldýrýyor ölüm
bahara ermeden yaklaþýyor ayrýlýk
ne vakit geçip gitti dün
dað gibi , taþ gibi yüreðe oturuyor kalan zaman
oysa, taa o zaman, ne kadar uzaktý bu yýllar bize
beyhûde her þey /her þey beyhûde
yatakta/upuzun öyle /boylu boyunca
ne saz / ne söz / ne soluk
bir gün/ yeni bir sabaha uyanamamak
sonra eller üzerinde kýsa bir yolculuk
her þey burada kalacak gözüm/ bak
ne renk ne de âhenk var olacak
yarýnýn vaadlerini söyleyemeyecek dil
bu iþte bir terslik var o zaman gözüm
durduklarý kaygan yerde
tutmayacak bir kazýk kavgasýnda insanlar
yangýn ortasýnda kalan bir susuz kova
kanatlanamayan bir güvercinin ölü soluðu
ne iþe yarayacak ki /anlamadýðým
bu iþte bir terslik var gözüm
bu iþte bir terslik var
bundan sebep kirlidir
yolunda deðil dünya/ tepetaklak
Hâdiye Kaptan
c) Bu þiirin her türlü telif hakký þairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.