Issýz bir kýr çiçeði kadar sessiz Kelebek hüznü kadar ayrýlýk gizli, Farjad’ýn kemaný kadar aðlamaklý, Yetim yüreði kadar keder yüklü...
Kan damlýyor ufuklar. Öfke yüklü bulutlar kan damlýyor. Rahmet deðil yalnýzlýk indiriyor gökler. Çýðlýk çýðlýða bir yalnýzlýk... Ýnleyiþim þimþeklere denk.
Yalvarýrým duy beni! Soluðum çýðlýk, Çýðlýðým feryat, Feryadým ölüm olmadan Ne olur duy, ne olur anla beni!
Anlaþýlmak tek arzum Sevdan senin olsun, yüreðin senin. Ýstemem hiçbirini. Anlaþýlmadýkça; Neyime sevdan, neyime yüreðin...
Þimdi gidiyorum. Ardýmda sokak köpekleri dolansýn Bir iki çift þefkat kýrýntýsý için Baksýn gözümün içine çöplük kedileri Ve yollara serpiþtirdiðim hayalleri Eli nasýrlý, yüreði yaslý hurdacýlar toplasýn. Kim bilir? Senin tezgâhýnda para etmeyen o paçavralar. Hurdacý kantarýnda deðerini bulur belki...
Dur, uzatma! Artýk çok geç her þey için. Uzatma gözyaþlarýma kanlý ellerini. Daha fazlasýyla yýkma yorgun bedenimi. Sadece Mecnunca sevmek istemiþtim seni. Beni olduðum gibi sevmeni Oysa ne çok istemiþtim.
26.04.2010 – Saat: 20.14
Sedat Aydýn Sosyal Medyada Paylaşın:
huzur72 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.