Bazen çocuk olmak lazým be kardeþim! Rengârenk kýrlarýn buðulu ufuklarýnda mesela. Ve mest olmak kokusunda baharýn. Hiç deðilse bir dilek olmak; Uður böceðinin hayal seferinde. Ve haykýrmak saðýr kulaðýna zamanýn: "Sen de çocuk olmayý istemez misin be kardeþim?" - Ýstersin be kardeþim, sen de istersin! Bir çocuk gibi süzülmeyi boþlukta baþýboþ, Soluksuz ruhuyla bir oyuna çevirmeyi hayatý, Ve yapýp yapýp bozmayý hayatý, bütünün her parçasýnda. Sonra çatýk kaþa sunulan bir tebessüm olmayý. Çocuk olmayý hâlâ istemiyor musun yoksa? Bunu "yüreðine" sor! Ýhtiyarlasa da beden, çocuk kalan sadece "o".
Sedat Aydýn... Sosyal Medyada Paylaşın:
huzur72 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.