Mecnunca Sevebilmek Seni...

Mecnunca sevebilmek vardý seni bir ömür boyu,
Ve "aþk" deyip ölebilmek...
Ama olmadý gül kokulum, olmadý...
Koruyamadýk saflýðýný sevginin,
Aþk mezarlýðýnda aldý bile yerini.
Niceleri gibi kirletildi bir gönül daha.
Oysa seni Mecnun gibi sevebilmekti tek arzum.
Adýn geçince dilimden ve hayalin dokununca tenime,
Yerinden sökülürcesine atmalýydý kalbim...
Ama olmadý... Koruyamadým sevgiyi...
Düþtü ellerimden, çamurlara bulandý.


Yüzündeki güzelliðe bakýp sevmemeliydim seni,
Seni sadece sen olduðun için sevmeliydim.
Leyla için: "Bunu mu sevdin seve seve?" diyenlere:
Mecnunca: "Bir de benim gözümle bakýn Leyla’ma!" diyebilmeliydim yiðitçe...

Aþk;
Bit pazarýndan düþme ikinci el bir paçavra olmamalýydý.
Aþkýn bir sakýz gibi çiðnendiði,
Ve yine sakýz gibi arsýzca patlatýldýðý bir demde,
Aþký sükût içinde yaþatmalýydým.
Aþk gözbebeðimin tahtýna kurulmalý;
Bakýþlarýma hükmetmeliydi.
Aþk, yüz hatlarýmýn kývrýmlarýndan Dicle gibi akmalýydý;
Sessiz ve vakur bir tebessüm olmalýydý.
Aþk, ciðerlerimi doldurmalý;
Aldýðým nefes gibi hayatýn ta kendisi olmalýydý.
Ama olmadý...
Yanlýþ tanýdýk aþký...
Bayaðý arzularýn, günü birlik duygularýn giysisiyle donattýk onu.
Ve maskara ettik "aþk"ý; o asil duyguyu... Hafiften kýzýnca sana,
Astým duvarýna gönlümün,
"Kiralýk gönül(!)" yazan paslý bir levha.
Oysa aþk sabretmekti, sadakatti, acýlara göðüs germekti...
Mevsimlik kýyafet gibi, mevsimlere aþk uydurdum;
Yaz aþký, kýþ aþký, bilmem hangi mevsimin aþký!...
Mevsimlik ýrgat gibi gönlündeki çiçekleri yolmuþum...
Ve kýþ gelip kar örtünce üstünü,
Terk etmiþim seni acýmasýzca...
Oysa yolarken ömrümün takvim yapraklarýný,
Aþkýn baharýnda solmuþum...

Aþk gönül sarraflarýnýn tezgâhýnda nadide bir inciydi,
Ona bu kýymeti veren ilahi aþk bilinciydi...

Kavuþtu kavuþmasýna Leyla Mecnununa amma;
Mecnun hafifçe çevirdi yüzünü Leylasýndan.
"Ben gerçek aþka, yüreðindeki güzelliðin merdiveniyle çýktým Leylam!"
Gayrý git yoluna!
Öldürme içimdeki Leyla’yý sakýn...

Tükenmiþ aþklarýn cümlesine ithafen...
Muzdaripim...
Periþaným...
Yastayým...



Sedat Aydýn

Sosyal Medyada Paylaşın:

huzur72 Åžiirleri

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.

En Çok Okunan Şiirleri

Unutulmayan Öğretmenlerimize... ÖZLEM... KARDEŞÇE... Çocuk Kalabilmek... Yükseldikçe Alçalışım... Maden Kurbanlarına.... Girdap... Içimde Bir Yalnızlık Gizli... Bayramsız Sabahın Çocukları... Özlemim Mutluluk...