sensizliği ancak ben bilirim.

Yolun uzun aðlasam da duymazsýn sesimi
umudumun türküsünü yaktým da geldim yoluna
elimde kýr çiçeleri olsun isterdim
gülümsediðinde yüzünü renklendiren gülüþüne benzer
uzayýn ve teknolojinin çocuklarý olsun isterdim hayallerimiz
ve çið kokan yapraklar altýnda bir ömür belki de

Bir sabah öylesine düþtüðünde yollara
arzularýnýn deðil de eksilmiþliðinin
peþinden hýzla atarken adýmlarýný
yüzünü güneþe dönmüþ çocuklar görseydin eðer
biliyorum yolun sonsuzluk olmayacaktý
daðýn yamacýnda bir filize rastlasaydýn
ve aðýtlar deðil de türkülerle
bezenseydi yolun
bir gün zýlgýt sesleriyle giyecektin gelinliðini
yolunda bereket testileri kýrýlacak
halaylarla kesilecekti
Her gün ezan sesine kardeþ tarlalarýnda memleketimin
orak sallamaktan yorulmuþ ellerinde kýnalar
zemheriden nasýr tutmuþ ellerinde kýnalar
baþak sarýsý deðil belki saçlarýn
ama üzüm karasý gözlerinde
görseydim parlayan yýldýzlarý
biliyorum...
Biliyorum þimdi kucaðýnda
aydýnlýk yüzüyle geleceðine ninniler söyleyecek
süt dolu memenden özgürlük emzirecektin.
Kaþýðý bol ama aþý eksik damýnda
yoksulluktan deðil de
yokolmaya yüz tutmuþluktan, yokluktan mý desem
varlýða el deðememiþlikten mi
pazara giderken yüklediðin eþeðini
can pazarýnda kaybetmeseydin eðer
hamurunu yoðurduðun
sýcaktan tenini kararttýðýn taze ekmeðinden
bir parça sen de yiyebilseydin belki
her gece yataða uzandýðýmda tenine deðecekti tenim
ve ben sensiz geçen bi hayatýn
eksik yaný olmayacaktým.

Seni yeni doðan günde
bir sabah öylesine çýktýðýn bir yola
þehit vermeyecektim
biliyorum...
Neden diye sorma
sensizliði ancak ben bilirim.

Mustafa Hebip
Sosyal Medyada Paylaşın: