boþuna arýyorsun kuþlarý gökyüzünde
yüreðinde uçuþmuyorlarsa
nasýl sýðarlar ki yeryüzüne
içinde kezlerce okunmuþ dualarýn
kabul görmemiþ aydýnlýðý parlatýyor ruhunu
günah dediðin boylu boyunca seccade
bir kere deðdirmeye gör alnýný
tanrýdan da daha eskidir o yazý
bir efsaneye dilek olmuþ söylenceler panayýrý
duyunca sarsýlan kimliðim
öpünce bitmesin dediðim
gidince dönsün istediðim
kalbim…azatlýk
salýver gitsin
gece biriktirdiðim adýnla doldurdum göðü
insan böyle inanýyor olmalý
ölüp yeniden dirileceðine
vahiy aldýðýn daðlarýma yolculuktu zamansýzlýk
saf korkudan yapýlmýþ aþk’ýn arzýna
bir uçuruma geçit açýlýr gibi
kusurlu bakýþlarýma iþlenmiþ
kusursuz mavinin cinnet hali
içinde kaybolan sesin ta kendisi
susunca kanayan sözlerim
düþlerimden gitmesin dediðim
gülünce aðlasýn istediðim
gözlerim…azatlýk
salýver gitsin
adýný fýsýldayan rüzgarýn ihanetine astýðým intiharýmý
insan böyle inanýyor olmalý
ölüp yeniden dirileceðine
iðnebaþý gözbebeklerinde uyuyan bir son
hayat aðacýna asýlmýþ hikayesiyle okuyor geçmiþi
geçmiþi mehtaplý bir geceydi
gurbete el sallayarak uðurluyordu hasretini
ölümü kutsayan göðsün
ölümüne inatla kanat çýrpar gibi
kýrýlýnca daðýlan kanatlarým
adýna keþke dediðim
yorulunca sevsin istediðim
aþk’ým…azatlýk
salma
yaþadýðýmýz her yere býraktým bir parçamýzý
insan böyle inanýyor olmalý
ölüp yeniden dirileceðine