BOŞUNA UĞRAŞMA

Garip bir oyunun içinde yitik kalmýþ bir muzdaribim.
Gözlerim haram görmemiþ,
Ellerim ateþten çekilmemiþ.
Hücrelerim an be an yanarken bile oyun bitmemiþ.

Her kazandýðýmda yenisi gelmiþ.
Her defasýnda kahbe ordular sürülmüþ üssüme.
Her seferinde sahte komutanlar yürümüþ üstüme.
Her kezinde yenmiþim.
Herkes saygý duymuþ zaferime.

Yüreðim kurþunlara kalkan.
Baþtan aþaðý her yerim kan.
Bakmayýn öyle!
Bir ulusun hürriyetidir midemde ki boþluk.
Bir milletin istikbalidir dilimde ki kuruluk
Ve bir bayraðýn rengidir bedenimden akan.
O bayrakta ki ay yýldýzdýr,
Sinsi tuzaklar kurduðunuz bu geceyi kuþatýp,
Sizi korku sokaðýnda ürkek býrakan.

Adým Ahmet’tir benim.
Siz Mehmet de diyebilirsiniz.
Ege’yim, Akdeniz’im, Güneydoðu’yum.
Ve ben Çanakkale’yim, siz geçemezsiniz.

Etden örülmüþ bir duvarým yaklaþan gemilerinize.
Yüreði zýrh kesilmiþ bir askerim, taþ kesilmiþ kalplerinize.
Siz korkak, hain, kalleþ...
Ve bir çocuða namlu doðrultacak kadar kahbe.

Benim adým Yavuz Sultan
Hani vardý ya, gördüðünüzde iliklerinizi bile korkutan.
Ve benim adým Seyyit.
Tutup fýrlatýrým mermileri üzerinize.
Boþuna uðraþma siyonist.

Bir iþçinin oðluyum ben.
Gözüm kartal gözü,
Yüreðim aslan yüreði,
Soyum Türk soyu,
Yolum hak yoludur.

Boþuna uðraþma.
Bükemezsin bu bileði.
Seslerinizi kesin.
Saklayamazsýnýz bu gerçeði.

Siz, çýðlýklarýn ardýna saklayýn masumiyeti.
Siz, iþkenceden geçirin binlerce Ahmet’i.
Gerçeði, bombalarýnýzýn dumanlarý,
Ve gök delenlerinizin dekoratif kapýlarý ardýna saklasanýz da,
Biliyorum aklýnýzýn ara sokaklarýnda ki gecekonduda,
Günah kokan çarþaflarla örtülmüþ bir yatakta yatan tilkiyi.

Bir metropolün içinde ki,
O büyük bahçeli, beyaz sarayýnýzýn içinde,
Taaaa uzaklarda ki mermilerin seslerini dinleyip,
Cafcaflý naðmeler mýrýldanýrsýnýz dünyaya.
Ama üzerine sinekler konan, kokuþmuþ bir çöplük vardýr,
O taþ kesilmiþ,
Çýplak bir esirden bin katmer daha rezil olmuþ,
Irak’ýn Sokaklarý, Baðdat’ýn yollarý ve Filistin’in Caddeleri kadar kana doymuþ,
Ama bir türlü þerefsizliðe doymamýþ olan
Ve domuz leþini andýran yüreðinizin varoþlarýnda.

Siz kanlý mermiler sýkarsýnýz kutsallýða.
Siz kurþun sýkýp kanýmýzý akýtsanýz da,
Biz taþý sýkýp suyunu çýkarýrýz.

Döktüðünüz kan, zafere giden bir adým deðildir.
Onun her damlasý,
Yeni bir bayraðýn boyasý.
Geride kalan her gece, ay yýldýzý doðuran anadýr.

Bu topraða kan dökülmedikçe,
Ay ikiye bölünmedikçe,
Yýldýzlar dünyayý terk etmedikçe
Bu toprak, bölünmez bir vatandýr.



Nuh BARITCI















Sosyal Medyada Paylaşın: